Starszy ratownik wodny
Starszy ratownik wodny – najwyższy zawodowy stopień ratowniczy w hierarchii stopni WOPR. Starsi ratownicy wodni podlegają weryfikacji zawodowej raz na 3 lata. Uprawnienie do pracy na kąpieliskach, pływalniach krytych i odkrytych oraz w czasie imprez na wodach i nad wodami zgodnie z obowiązującymi przepisami[1], obowiązujące do roku 2012. Ustawą o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych od 1 stycznia 2012 wprowadzono tylko jedno uprawnienie – ratownik wodny, zastępując wszystkie istniejące uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[a][2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przed 2012 rokiem do nadawania stopni w ratownictwie oraz określania uprawnień do prowadzenia działań ratowniczych były uprawnione specjalistyczne organizacje ratownicze[3]. W przypadku ratownictwa wodnego katalog stopni i uprawnień w ratownictwie wodnym został ustalony w 2009 przez prezydium Zarządu Głównego WOPR, wymieniając aż 6 stopni ratowniczych[1]:
1) młodszy ratownik WOPR; 2) ratownik WOPR. 3) ratownik wodny pływalni; 4) ratownik wodny śródlądowy; 5) ratownik wodny morski; 6) starszy ratownik wodny.
Powyższe stopnie zachowały ważność w ratownictwie wodnym, jeśli zostały nadane bądź też ich uzyskiwanie zostało rozpoczęte przed 1 stycznia 2012[4]. Od 2012 roku, a ściślej od dnia 3 lipca 2012, obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym[5]. Przewidują one jedno minimum 63-godzinne szkolenie ratownika wodnego. Jednakże Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zachowało dotychczasowe stopnie, które należy od tej pory traktować jako wewnętrzną hierarchię organizacji (potwierdzenie utrzymania stopni można znaleźć m.in. w uchwale ZG WOPR z dnia 28 marca 2015 r.)[6].
Wymogi formalne do rozpoczęcia kursu[edytuj | edytuj kod]
- uczestnik ma mieć ukończony 19. rok życia
- uczestnik ma posiadać:
- co najmniej dwa stopnie ratownika wodnego
- ważną legitymację członka WOPR
- ważne karty identyfikacyjne ratownika wodnego
- udokumentowane odbycie stażu co najmniej 200 h pracy w stopniu ratownika WOPR, w tym co najmniej 50 h na wodach śródlądowych, 50 h na kąpieliskach zlokalizowanych na wodach morskich, 50 h na pływalniach lub parkach wodnych. Pływalnie, parki wodne oraz kąpieliska powinny posiadać pozytywną opinię WOPR
- wypełnioną kartę kandydata na kurs przygotowujący do egzaminu na stopień starszego ratownika wodnego
- tytuł ratownika zgodnie z ustawą o PRM lub posiadać tytuł: lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika medycznego
- trzy patenty lub uprawnienia przydatne w ratownictwie wodnym:
- motorowodne (np. sternik motorowodny)
- żeglarskie (np. żeglarz jachtowy)
- nurkowania swobodnego (z wyłączeniem płetwonurka młodzieżowego)
- trenera lub instruktora pływania
- przewodnika turystyki kajakowej
- akredytowane szkolenia specjalistyczne WOPR
Uprawnienia (do 2012)[edytuj | edytuj kod]
Starszy ratownik wodny mógł:
- pracować w parkach wodnych i pływalniach oraz na kąpieliskach (o ile spełnia łącznie wszystkie pozostałe warunki Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych)[2]
- pełnić funkcję kierownika zespołów ratowników
- udzielać Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy zgodnie z definicją ustawy o PRM.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. swimart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-19)]..
- ↑ a b USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147).
- ↑ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych, warunków ich wykonywania przez inne organizacje ratownicze oraz rodzaju i wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym w związku z udziałem w akcji ratowniczej (Dz.U. z 2002 r. nr 193, poz. 1624).
- ↑ Mówi o tym art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym (Dz.U. z 2012 r. poz. 747).
- ↑ Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.