Sulisławice (Kalisz)
51°42′49″N 18°04′10″E/51,713633 18,069385| Sołectwo i część Kalisza | |
 Sulisławice, ul. Romańska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia |
XIII/XV wiek |
| W granicach Kalisza |
1 stycznia 2000[1] |
| SIMC |
0204777 |
| Powierzchnia |
4,68[2] km² |
| Populacja (31.12.2019) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
199,1 os./km² |
Położenie na mapie Kalisza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 51°42′49″N 18°04′10″E/51,713633 18,069385
| |
| Strona internetowa | |
Sulisławice – sołectwo i część Kalisza[4][5], położone w południowej części miasta, ok. 7 km od Śródmieścia, w granicach administracyjnych miasta od 2000.
Historia[edytuj | edytuj kod]
| 1827 | 63 |
|---|---|
| 1890 | 206 |
| 1998 | 572 |
| 2015 | 835 |
| 2019 | 932 |
Jako wieś Sulisławice (Sulislawicze, Schulyslawycze) o układzie przestrzennym ulicówki (obecnie ul. Romańska), wzmiankowane od 1253 roku[6]. Według niektórych źródeł wymieniane od XV wieku, jako własność Philipsa de Sulislauicze[7].
Na początku XVI wieku, podatek religijny z Sulisławic pobierał pleban z Dobrca[8].
W drugiej połowie XVIII wieku właściciele Sulisławic – Węgierscy wznieśli we wsi dwór szlachecki[9].
W 1803 Alojzy Biernacki, wprowadził pierwszy raz w tym regionie system zagospodarowania ziemi uprawnej tzw. płodozmian[8]. W 1827 w Sulisławicach mieszkało 63 mieszkańców, a pod koniec XIX wieku wieś wraz z folwarkiem liczyła 206 mieszkańców[8]. W tym czasie Sulisławice należały administracyjnie do powiatu kaliskiego w gminie Żydów[8].
Sulisławice przed włączeniem w granice administracyjne miasta Kalisza w 2000, przynależały do gminy Nowe Skalmierzyce.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na lata 2006–2009, sołectwo wytypowano pod zabudowę domów jednorodzinnych.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Układ wsi[edytuj | edytuj kod]
Układ ruralistyczny dawnej wsi Sulisławice (XV wiek – poł. XX wieku)[7].
Dwór szlachecki i park[edytuj | edytuj kod]
Parterowy, murowany dwór z mieszkalnym poddaszem nakrytym wysokim mansardowym dachem, wybudowali Węgierscy w XVIII wieku[9]. W XIX i XX wieku przebudowany przez Biernackich herbu Poraj. Dwór otoczony około 3 ha parkiem z dwoma stawami ze starym drzewostanem m.in. platanami i lipami[9].
Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]
| Kaliskie Linie Autobusowe | |
|---|---|
| Nr linii | Trasa |
| 3C | Wyszyńskiego – Romańska |
| 7 | Wyszyńskiego – Romańska |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 21 grudnia 1999 r. (PDF)
- ↑ MSIP Kalisz
- ↑ Zapytanie w sprawie ilości mieszkańców Kalisza z podziałem na jednostki pomocnicze. bip.kalisz.pl, 2020-07-17. [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Jednostki pomocnicze. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Kaliszu. [dostęp 2014-11-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [online], www.wbc.poznan.pl [dostęp 2018-07-06] (pol.).
- ↑ a b Gminny program opieki nad zabytkami dla miasta Kalisza na lata 2013-2016 [online].
- ↑ a b c d Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XI, 1890 [dostęp 2018-07-14] (pol.).
- ↑ a b c Ziemia Kaliska, nr wyd. 39 z dn. 26 września 2014 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sulisławice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 572.
| Osiedla | |
|---|---|
| Sołectwa | |
| Pozostałe części miasta | |
| części miasta według TERYT |
|
