Tadeusz Kolendowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Kolendowicz
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1922
Koźmin Wielkopolski

Data śmierci

28 grudnia 2018

profesor nauk technicznych
Specjalność: konstrukcje budowlane, mechanika budowli
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1960

Habilitacja

1964

Profesura

1972

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska Medal Komisji Edukacji Narodowej
Tadeusz Kolendowicz
Konrad
starszy strzelec podchorąży starszy strzelec podchorąży
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1922
Koźmin Wielkopolski

Data śmierci

28 grudnia 2018

Przebieg służby
Lata służby

1944

Siły zbrojne

AK Armia Krajowa

Jednostki

Batalion KB „Sokół”

Główne wojny i bitwy

powstanie warszawskie

Późniejsza praca

inżynier budownictwa i wykładowca akademicki

Grób prof. Kolendowicza na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu

Tadeusz Kolendowicz ps. Konrad (ur. 30 sierpnia 1922 w Koźminie Wielkopolskim, zm. 28 grudnia 2018) – prof. zw. dr hab. inżynier budownictwa lądowego, wykładowca akademicki, powstaniec warszawski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Marii z domu Płonczyńskiej i Wacława Kolendowicza. Po wysiedleniu z miasta rodzinnego przez Niemców w grudniu 1939, okres okupacji spędził na Lubelszczyźnie i w Warszawie, gdzie jako żołnierz AK o pseudonimie Konrad brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim w Batalionie Sokół. Walczył na terenie Śródmieścia Południowego. Po kapitulacji 4 października wraz z ludnością cywilną udał się z Warszawy do obozu w Pruszkowie skąd został skierowany do pociągu transportowego do Niemiec, z którego to udało mu się uciec. Zatrzymał się w Milanówku u przyjaciół swoich rodziców[1].

Studia wyższe odbył w latach 1945-1950 na Wydziale Inżynierii Politechniki Wrocławskiej, gdzie uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa lądowego.

Do pracy naukowo-dydaktycznej został zaangażowany jeszcze jako student w roku 1948 przez profesora Mariana Janusza. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Katedrze Wytrzymałości Materiałów i Statyki Budowli na Politechnice Wrocławskiej pracując jednocześnie jako starszy projektant w Biurze Budownictwa Komunalnego.

Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 roku na Politechnice Wrocławskiej, a stopień doktora habilitowanego w 1964 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Stanowisko docenta objął w roku 1965, a następnie w roku 1972 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego oraz profesora zwyczajnego w roku 1989[1].

W roku 1964 objął kierownictwo Katedry Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Przez wiele następnych lat był kierownikiem różnych jednostek zmieniających swe nazwy w toku kolejnych reorganizacji Uczelni. W latach od 1990 do 1993 był dziekanem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, a w momencie przejścia na emeryturę pełnił tam funkcję kierownika Zakładu Konstrukcji Budowlanych.

W swej działalności inżynierskiej opracował około 50 znaczących projektów. Wśród nich znajdują się m.in. projekt 12 zbiorników żelbetowych na wodę o pojemności 10 000 m3 każdy, projekt mostu żelbetowego drogowego o rozpiętości 46m w Świdnicy, projekt wstępny zapory wodnej w wersji żelbetowej i betonowej w Górzyńcu koło Szklarskiej Poręby, projekt techniczny ronda podziemnego we Wrocławiu. [potrzebny przypis]

Oprócz prowadzenia zajęć dydaktycznych na Politechnice Wrocławskiej wykładał również w latach 1961-1980 na Wydziale Architektury Wnętrz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a od 1980 do 1985 był zatrudniony na stanowisku profesora na Wydziale Architektury Université des Sciences et de la Technologie d’Oran w Algierii. [potrzebny przypis]

Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych, w tym 9 podręczników. Był członkiem kilku towarzystw naukowych.[potrzebny przypis]

Zmarł 28 grudnia 2018 i został pochowany na cmentarzu przy ulicy Smętnej we Wrocławiu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Powstańcze Biogramy – Tadeusz Kolendowicz [online], www.1944.pl [dostęp 2019-11-06] (ang.).
  2. KOLENDOWICZ Tadeusz (1922-2018) [1-18-6] – Cmentarz Świętej Rodziny [online] [dostęp 2019-11-06] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Rębielak, Zakład Konstrukcji Budowlanych w latach 1964-1997 Jubileusz 75-lecia prof. dra hab. Tadeusza Kolendowicza, 1997.
  • Prof. zw. dr hab. in Tadeusz Kolendowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-18].