Tell Abu Hafur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tell Abu Hafur – stanowisko archeologiczne położone w Syrii, w dorzeczu rzeki Chabur, w obrębie tzw. "trójkąta chaburskiego", czyli na terenie Górnej Mezopotamii[1].

Badania archeologiczne[edytuj | edytuj kod]

Stanowisko badane było w latach 1988–1990 w ramach międzynarodowego projektu badań ratunkowych Western Hassake Dam Project, zorganizowanego przez Syryjski Departament Starożytności. Badaniami kierowali Maria Krogulska (1988) oraz Piotr Bieliński (1989-1990) pod auspicjami Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach tego przedsięwzięcia równolegle prowadzono badania na stanowisku Tell Dżassa, oddalonym o około 2,5 kilometra[2].

Składa się z dwóch wzgórz – telli, głównego, długiego na 200 metrów i wysokiego na 16 metrów oraz mniejszego i bardziej płaskiego o długości 130 metrów i wysokości 5 metrów (Tell Abu Hufur East)[2]. Na głównym tellu wyodrębniono dziewięć warstw archeologicznych, najbogatsze pozostałości pochodziły najmłodszej fazy, czyli okresu wczesnodynastycznego – fragment dzielnicy mieszkalnej, gdzie odkryto pozostałości czterech domów z cegły mułowej, ulokowanych wzdłuż brukowanej uliczki. Wśród domów odkryto także siedem grobów[1]. Mniejszy tell funkcjonował później, zidentyfikowano pozostałości fortyfikacji z okresu Mitanni (II tysiąclecie p.n.e.), a powyżej nich pozostałości datowane na okres Nowoasyryjski[3]. Ceramika wskazuje, że osadnictwo było kontynuowane w okresach hellenistycznym, partyjsko-rzymskim i wczesnoislamskim[1].

Do ciekawych znalezisk należy terakotowa figurka, tzw. idol oczny, charakterystyczny dla kultury Uruk. Tego typu idole znajdowane były w różnych częściach Bliskiego Wschodu – Mezopotamii, Syrii, Elamie, najwięcej na stanowisku Tell Brak[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Tell Abu Hafur [online], pcma.uw.edu.pl [dostęp 2019-08-07].
  2. a b Piotr Bieliński, Polish excavations in Northeast Syria 1988–1989, „Polish Archaeology in the Mediterranean”, 1, 1990.
  3. Piotr Bieliński, The third season of excavations in Northeastern Syria – 1990., „Polish Archaeology in the Mediterranean”, 2, 1991.
  4. Dorota Bielińska, A spectacle idol from Tell Abu Hafur (North Syria) and its possible function., „Études et Travaux (Centre d’Archéologie Méditerranéenne de l’Académie Polonaise des Sciences)”, 29, 2016.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]