Tomasz Kaźmierowski
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
| Zasłużony Kulturze Gloria Artis | |
Tomasz Kaźmierowski (ur. 4 października 1967 w Złotowie) – polski przedsiębiorca i menedżer, publicysta, magister prawa (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu), absolwent handlowych studiów podyplomowych we Francji (Ecole Superieure de Commerce), działacz kulturalny. Poza Polską mieszkał przez kilka lat we Francji, Holandii i Rosji. Obecnie żyje w Warszawie.
Działalność gospodarcza[edytuj | edytuj kod]
Kaźmierowski pracował w latach 1992–1996 dla międzynarodowych korporacji w Polsce (Nestle, Pepsi-Cola International). Od 1996 współtworzył detaliczne ramię Citibanku (Poland), a od 2000 pierwszy bank internetowy w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej, Inteligo, którego był członkiem zarządu, prezesem i jednym z inwestorów[1].
Na zlecenie Canal+ Francja, jako wicedyrektor generalny odpowiedzialny za rynek polski kierował uruchomieniem platformy cyfrowej Cyfra+.
W latach 2004–2008 był członkiem zarządu Alfa-Banku rozwijając bankowość detaliczną w Rosji, na Ukrainie i Białorusi[2]. W latach 2012–2015 doradzał przy zmianie strategii holenderskiego Amsterdam Trade Banku.
Po 2008 członek kilku rad nadzorczych w zagranicznych spółkach w Szwecji, Norwegii, Wielkiej Brytanii, na Ukrainie i Białorusi. Mniejszościowy inwestor w kilku polskich i zagranicznych start-upach lub małych spółkach z obszaru ekologii, recyklingu i branży FinTech.
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Na przełomie 2013 i 2014 roku założył Fundację Identitas, której prezesem pozostaje do dziś[3].
Jest aktywnym uczestnikiem debaty dotyczącej historycznych i obecnych relacji niemiecko-polskich. W 2015 echem odbił się jego (wspólny z profesorem UJ Andrzejem Nowakiem i szefem Ośrodka Analiz Strategicznych, dziennikarzem i dyplomatą Witoldem Juraszem) list otwarty do ówczesnego Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego krytykujący jego osobisty udział w organizowanych przez Akademię Fundacji Adenauera uroczystościach, będących w ocenie sygnatariuszy listu gloryfikacją niemieckich zamachowców z 20 lipca 1944. Autorzy listu zarzucili Bronisławowi Komorowskiemu bezrefleksyjny udział w realizowanym przez stronę niemiecką kluczowym przedsięwzięciu konsekwentnej polityki historycznej RFN. W 2020 r. swoją publikacją „To niezgrabne lekceważenie”, podniósł kwestię drastycznej nierównowagi jeśli idzie o obustronny wpływ na medialne narracje w Polsce i Niemczech, wskazując na dominację niemieckich grup medialnych na polskim rynku dzienników oraz na wypadki interpretowane jako próby wpłynięcia na wynik wyborczy w Polsce, przy jednoczesnej hermetyczności i ochronie przed zagranicznym udziałem w wypadku rynku dzienników w Niemczech[4].
W marcu 2020 zorganizował na arktycznej wyspie Uløya niecodzienne warsztaty dla polskich humanistów. Udział w nich wzięli pisarze Mariusz Cieślik, Dawid Jung, Marcin Cielecki, Marcelina Szumer-Brysz i Radek Rak, filozofowie Tomasz Herbich, Paweł Rzewuski i Wawrzyniec Rymkiewicz, publicysta Marcin Makowski i społecznik Michał Lorenc. Opinie uczestników warsztatów na temat warunków twórczości humanistycznej w Polsce i funkcjonowania twórców w środowiskach konfliktujących narracji Kaźmierowski podsumował „Listem z Uloyi”, który został opublikowany przez media kojarzone z różnymi wizjami polskiej kultury[5][6][7].
Działalność pisarska i publicystyczna[edytuj | edytuj kod]
W 2016 roku wydał zbiór esejów pt. „Podróże z kwasem, garbnikiem i słodyczą” (wyd. Zysk, współpraca: Maciej Mizerka, Artur Paszczak)[8]. W 2017 roku opublikował “Winnik. Krople z podróży” (Wydawnictwo Noart)[9][10], a w 2018 r. „To było teraz” (Wydawnictwo Noart)[11]. Regularnie publikuje felietony, głównie w Publicrelations.pl, a także w “Do Rzeczy” i “A Zero”.
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
12 grudnia 2019 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał Kaźmierowskiemu Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za upowszechnianie kultury[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Z ziemi polskiej do Moskwy [online], Forbes.pl [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Wyszukiwanie – Kategorie treści ICAN Management Review | ICAN [online], www.ican.pl [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Nagroda Identitas [online] [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Nagroda ponad podziałami [online], Do Rzeczy, 28 sierpnia 2014 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ List z Uløyi: młodzi twórcy dzielą się spostrzeżeniami o Polsce z nietypowej perspektywy [online], naTemat.pl [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ List z Uløyi [online], Do Rzeczy, 23 czerwca 2020 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Obawiali się, że polskie plemienne spory rozgrzeją lodowatą północ. Co przyniosła izolacja w odległej Arktyce? [online], tygodnik.tvp.pl [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Podróże z kwasem, garbnikiem i słodyczą – Wydawnictwo Zysk i S-ka [online], sklep.zysk.com.pl [dostęp 2021-02-24].
- ↑ Krople całkiem smaczne – Recenzja książki Winnik Tomasza Kaźmierowskiego [online], Fine Wine, 9 stycznia 2018 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Winnik. Krople z podróży. Nowa książka Tomasza Kaźmierowskiego [online], Portal PublicRelations.pl, 7 lipca 2017 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ ''To było teraz'' – nowy zbiór tekstów i zdjęć Tomasza Kaźmierowskiego. [online], Portal PublicRelations.pl, 21 marca 2019 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, [w:] Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [online], mkidn.gov.pl [dostęp 2021-02-28] (pol.).