Trembita (pocisk manewrujący)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trembita (Трембіта)
Państwo

 Ukraina

Producent

PARS[1]

Rodzaj

ziemia-ziemia

Przeznaczenie

pocisk manewrujący

Lata produkcji

od 2023 roku[2]

Masa

100 kg

Napęd

odrzutowy silnik pulsacyjny

Prędkość

400 km/h

Zasięg

140 km

Masa głowicy

20-25 kg

Typ głowicy

termobaryczna lub odłamkowa[3]

Użytkownicy
 Ukraina

Trembita (ukr. Трембіта) – ukraiński pocisk manewrujący typu ziemia - ziemia, o zasięgu około 140 kilometrów, produkowany przez firmę PARS.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Trembita jest konstrukcyjnie zbliżony do niemieckiej bomby latającej V-1 z okresu drugiej wojny światowej[4][5]. Pocisk napędzany jest (obecnie rzadko stosowanym) odrzutowym silnikiem pulsacyjnym, który pozwala mu osiągnąć prędkość około 400 km/h. Silnik ten generuje dźwięk o natężeniu 100 dB oraz duże ilości ciepła, dzięki czemu Trembita stanowi atrakcyjny cel dla obrony przeciwlotniczej przeciwnika, a zwłaszcza pocisków typu MANPADS[6][7]. Pocisk ma zasięg około 140 kilometrów, jego minimalna wysokość lotu wynosi 30 m, natomiast pułap maksymalny to 2000 m[8]. Jako paliwo stosowana jest benzyna E92 lub E95. Zapas paliwa wynosi 30 litrów[9]. Trembita ze względu na rodzaj zastosowanego silnika, wyposażony jest w przyspieszacz rakietowy, umożliwiający prawidłowy start. Pociski te odpalane są najczęściej z mobilnych wyrzutni przenoszących zazwyczaj około 20-30 rakiet[4][7][10].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na prostotę i niską cenę pocisk ten może stanowić odpowiednik masowo używanego przez Rosjan w czasie wojny na Ukrainie irańskiego drona Shahed-131[9]. Koszt produkcji jednego Trembity wynosi około 10 tys. USD i jest on wielokrotnie niższy od kosztu produkcji rakiet przeznaczonych do jego zwalczania[4]. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione cechy pocisk ten może pełnić zarówno funkcję klasycznego pocisku manewrującego, służącego do atakowania celów na zapleczu frontu, jak również wabika służącego do przeciążenia obrony przeciwlotniczej przeciwnika[7].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pocisku nawiązuje do charakterystycznego kształtu trembity, instrumentu który nieco przypomina kształt silnika zastosowanego w tej maszynie – długą, prostą rurę rozszerzoną na końcu[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ukraina ma nowy pocisk. Ma przebijać obronę przeciwlotniczą, a przy tym być tani i niszczycielski [online], chip.pl [dostęp 2023-09-07].
  2. Ukrainians build homemade missiles with double the range of Himars [online], The Telegraph [dostęp 2023-09-07].
  3. Ukraine is developing a Trembita missile [online], mil.in.ua [dostęp 2023-09-07].
  4. a b c Luke Harding, ‘It’s simple and cheap’: the volunteers making Ukraine’s Trembita bomb, „The Guardian”, 9 lipca 2023, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  5. Improvise, Adapt, Overcome – the Trembita Missile and Other Ukrainian DIY Weapons [online], Kyiv Post, 3 maja 2023 [dostęp 2023-07-11] (ang.).
  6. Daniel Górecki, Oto Trembita. Pierwszy ukraiński pocisk manewrujący powstaje w garażu? [online], geekweek.interia.pl, 10 lipca 2023 [dostęp 2023-07-10] (pol.).
  7. a b c d Juliusz Sabak, Ukraińska „wunderwaffe”? [online], defence24.pl, 4 maja 2023 [dostęp 2023-07-10] (pol.).
  8. Olha Hluschenko, Ukrainian volunteers create Trembita missile [online], Ukrainska Pravda, 1 maja 2023 [dostęp 2023-07-11] (ang.).
  9. a b Łukasz Michalak, Ukraiński pocisk manewrujący Trembita. Broń napędzana silnikiem pulsacyjnym [online], WP Tech, 4 maja 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  10. Ukraiński BBSL z silnikiem pulsacyjnym [online], Agencja Lotnicza Altair, 1 maja 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).