Trufla wydrążona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trufla wydrążona
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

truflowate

Rodzaj

trufla

Gatunek

trufla wydrążona

Nazwa systematyczna
Tuber excavatum Vittad.
Monogr. Tuberac.: 49 (Mediolan, 1831)

Trufla wydrążona (Tuber excavatum Vittad.) – gatunek grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tuber, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson ten został po raz pierwszy zdiagnozowany taksonomicznie przez Carlo Vittadiniego w "Monographia Tuberacearum"[2] w 1831 r. Rodzaj Tuber zaklasyfikowano tam do sekcji Centrales rodziny Tubereae, należącej do podrzędu Angiogasrum w ówczesnej klasie Gasteromycetum. Gatunek Tuber excavatum został tam opisany m.in. jako "Subglobosum, laeve, papillosum, cavum, [...] Odor levis, sapor subnullus"[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

Pokroju kulistawego, spłaszczony, średnicy ok. 2 cm i wysokości 0,8 cm, z wgłębieniem na środku. Okrywa owocnika u młodych owocników żółtobrązowa, po dojrzeniu oliwkowobrązowa, pokryta małymi brodawkami. Obłocznia początkowo biała, potem zółknąca, ostatecznie ciemnobrązowa, z kremowymi pasmami promieniście rozchodzącymi się od środkowego wgłębienia. Worki o wymiarach 92,5–125×65–80 μm, niemal kuliste, zawierające od 2 do 4 (czasami do 6) askospor każdy[4].

Zarodniki

Elipsoidalne (czasami szeroko), o wymiarach przeważnie 32,5–37,5×25–27,5 μm, z podwójną, usiatkowaną ścianą, początkowo żółtobrązowe, po dojrzeniu brązowe, nieregularnie pokryte kolcami o długości 3–7,5 μm i szerokości 1–1,5 μm[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występowanie trufli wydrążonej potwierdzono w: Austrii, Bułgarii[5], Czechach, Danii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Wielkiej Brytanii i Włoszech[6].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Grzyb mikoryzowy, rozwijający się w glebie i wytwarzający jadalne, bulwiaste, podziemne owocniki (askokarpy)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. Carlo Vittadini: Monographia Tuberacearum. 1831, s. 49.
  3. "[Owocniki] kulistawe, brązowe, wgłębione, brodawkowane, [...] o łagodnym zapachu i prawie bez smaku."
  4. a b c Evtimia Dimitrova, Melania Gyosheva. Hypogeous ascomycetes in Bulgaria. „Phytologia Balcanica”. 14, s. 312-313, 2008. ISSN 1310-7771. 
  5. Evtimia Dimitrova, Melania Gyosheva. Hypogeous ascomycetes in Bulgaria. „Phytologia Balcanica”. 14, s. 312, 2008. ISSN 1310-7771. 
  6. GBIF: Tuber excavatum – GBIF Portal. [dostęp 2010-01-24]. (ang.).