Turzyca blada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turzyca blada
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca blada

Nazwa systematyczna
Carex pallescens L.
Sp. Pl.: 977 (1753)[3]

Turzyca blada (Carex pallescens L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Obszar występowania obejmuje Europę, zachodnią Azję, Tunezję w północnej Afryce oraz północno-wschodnią część Ameryki Północnej[3]. W Polsce jest pospolity, zwłaszcza w południowej części kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kłoski
Owoc z przysadką
Pokrój
Roślina trwała, wysokości 20–45 (70) cm, kępkowa, bez rozłogów.
Łodyga
Sztywno wzniesiona, ostro trójkanciasta.
Liście
Najniższe pochwy liściowe jasnobrązowe lub czerwonobrązowe. Blaszki liściowe wiotkie, płaskie, 2–3 mm szerokości, luźno owłosione, żółtozielone. Podsadki liściowate, na brzegach szorstkie.
Kwiaty
Kwiatostan długości 3–5 cm, składający się z 3–4 wzniesionych kłosów na krótkich szypułkach. Kłos szczytowy z kwiatami męskimi, pozostałe z gęstymi kwiatami żeńskimi. Przysadki białawe, z zielonym wystającym grzbietem, u góry orzęsione. Pęcherzyki 2,3–3 mm długości, żółtozielone, błyszczące, bez dzióbka. Słupek o trzech znamionach. Kwitnie od kwietnia do lipca.
Owoce
Orzeszek.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Siedliskiem są ubogie murawy, poręby, lasy iglaste. Głównie na glebach piaszczysto-gliniastych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. a b Carex pallescens L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 132, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.