Ulica Kazimierza Wielkiego w Sanoku
| Śródmieście | |||||||||||||||||||
 Widok od zbiegu z ulicą Adama Mickiewicza | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Sanoka  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |||||||||||||||||||
 49°33′38,4″N 22°12′12,1″E/49,560667 22,203361
| |||||||||||||||||||
Ulica Kazimierza Wielkiego w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka.
W toku dokonywanych zmian nazw ulic w Sanoku w 1913 podjęto starania o nazwanie ulicy Kazimierza Wielkiego dla odcinka od plebanii łacińskiej do ul. Adama Mickiewicza[1]. Obecnie ulica biegnie od zbiegu z ulicą Adama Mickiewicza w stronę wschodnią, następnie skręca w stronę północną i kończy się u zbiegu z ulicą Marszałka Józefa Piłsudskiego przechodząc w ulicę Jana III Sobieskiego.
W przeszłości, na terenach byłych ogrodów Feliksa Gieli, zostały wytyczone ulice biegnące w stronę wschodnią, wśród nich ulica Kazimierza Wielkiego[2]. Do 1914 ulica została doprowadzona do traktu biegnącego od okolic Sanu do wsi Trepcza i Mrzygłód.
Rzymskokatoliccy mieszkańcy ulicy podlegają parafii Przemienienia Pańskiego.
Zabudowa ulicy[edytuj | edytuj kod]
W okresie II Rzeczypospolitej przy ulicy mieścił się zarząd Gminy Wyznaniowej Żydowskiej[3]. W tym czasie do ulicy był przypisany adwokat dr Jan Rajchel[4].
- Kamienica przy ul. Kazimierza Wielkiego 6 (w latach 30. numer 8)
- Kamienica przy ul. Kazimierza Wielkiego 8 (w latach 30. numer 10)
- Adres pod numerem 9. W 1958 był do niego przypisany lekarz dr Marian Musiał[5].
W przeszłości na terenie naprzeciw obu ww. kamienic istniał plac (obecnie w tym miejscu znajduje się blok mieszkalny), a obok leżał m.in. dom, w którym mieszkał krawiec Leon Ołpiński[6][7]. Po zakończeniu II wojny światowej w 1946 pracami w zakresie opracowania planu zagospodarowania placu przy ulicy K. Wielkiego kierował inż. Stanisław Beksiński[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 36 z 31 sierpnia 1913.
- ↑ Alojzy Zielecki, Rozwój przestrzenny miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 396.
- ↑ Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 490.
- ↑ Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m.st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 491.
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 137.
- ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 274. ISBN 978-83-60380-26-0.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 416.
- ↑ Władysław Stachowicz: Życie gospodarcze. Pierwsze lata powojenne. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 818. ISBN 83-86077-57-3.
