Ulica Mariańska w Kłodzku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Mariańska
Przedmieście Wojciechowickie
Ilustracja
Ulica Mariańska w Kłodzku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kłodzko

Długość

1600 m

Przebieg
1000 ul. Ostatnia
1600 ul. Lipowa
Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Mariańska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Mariańska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Mariańska”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Mariańska”
50,447975°N 16,678474°E/50,447975 16,678474

Ulica Mariańska w Kłodzku (Mariańska Dolina) – jedna z najbardziej na wschód wysuniętych ulic w Kłodzku ciągnąca się na długości wzdłuż potoku Jodłownik. Leży przy niej kilku domów położonych na wysokości ok. 330 m w dolinie Jodłownika.

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Lata Nazwa ulicy
XVIII w.-1880 Marienthal
1880-1946 Mariathal
1946-1975 Dolina
od 1975 r. ul. Mariańska

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mariańska dolina powstała jako część Wojciechowic, prawdopodobnie w XVIII wieku lub być może dopiero na początku XIX wieku w związku z rozbudową kaplicy i budowa kalwarii na Mariańskiej Górce[1]. Znajdowała się tu popularna gospoda, która była celem spacerów mieszkańców pobliskiego Kłodzka (odwiedzających przy okazji Kalwarię)[1]. Słynęła ona z dobrej kuchni i ogródka, w którym znajdował się duży staw zasilany wodami Jodłownika, po którym można było popływać wynajętymi łódkami[2].

Po 1945 roku ta część Wojciechowic nosiła nazwę Dolina, ale ta nazwa się nie przyjęła; powrócono więc do jej pierwotnej nazwy[1]. Początkowo wchodziła nadal w skład wsi, lecz w latach 1954-1973 należała bezpośrednio do gromady Kłodzko. W 1975 roku stała się integralna częścią miasta i została przemianowano ja na ulicę Mariańską[1].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kaplica Matki Boskiej Pocieszenia – pochodzi prawdopodobnie z początku XVIII wieku, została przebudowana po 1810 roku i odnowiona po 1980 roku[1]. Jest to skromna budowla salowa, nakryta dwuspadowym dachem, z którego wychodzi sygnaturka z latarnią[1]. Do wnętrza prowadzi skromy portal o fantazyjnym wykroju nadproża, w środku jest późnobarokowy ołtarz[1].
  • Kolumna Maryjna – wykonana z kamienia w 1875 roku, ufundowana przez F. Langera[1].
  • Droga Krzyżowa – prowadzi z Mariańskiej Doliny do kaplicy, składająca się z 14 jednolitych stacji w formie steli[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 266-268. ISBN 83-85773-06-1.
  2. Obecnie pozostała z niego tylko część budynków i staw, stanowiący ośrodek wędkarski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]