Ulica Opatowicka w Tarnowskich Górach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Opatowicka
Śródmieście-Centrum, Stare Tarnowice, Opatowice
Ilustracja
Ulica Opatowicka w Tarnowskich Górach i koszary 5 Pułku Chemicznego wzdłuż jej północnej pierzei – widok w kierunku zachodnim (2019)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry

Długość

1800 m

Poprzednie nazwy

Opattowitzerweg

Przebieg
0 m ul. Opolska
95 m ul. Świętej Katarzyny
120 m ul. Strzelców Bytomskich
500 m ul. Odrzańska
700 m (1,5 t) ul. Ułańska
światła 750 m ul. Obwodnica
1100 m ul. Emanuela Biskupka
1200 m ul. Jabłoniowa
1400 m ul. Litewska
1450 m ul. Czereśniowa
1800 m ul. Górnośląska
ul. Sielanka
Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Opatowicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Opatowicka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Opatowicka”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Opatowicka”
Ziemia50°26′57,1″N 18°50′05,5″E/50,449194 18,834861

Ulica Opatowicka w Tarnowskich Górach – jedna z głównych ulic Tarnowskich Gór, łącząca centrum miasta z dzielnicami Stare Tarnowice i Opatowice. Ma status drogi gminnej klasy Z o numerze 270 173 S[1].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica Opatowicka odchodzi od ulicy Opolskiej na wysokości I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefanii Sempołowskiej, a następnie biegnie w kierunku wschodnim wzdłuż budynków jednostki wojskowej (obecnie 5 Pułku Chemicznego, dawniej 11 Pułku Strzelców Konnych Cesarstwa Niemieckiego, następnie 3 Pułku Ułanów Śląskich[2]). Po 750 metrach przecina drogę krajową nr 11 (obwodnicę miasta), następnie mija kościół Matki Boskiej Piekarskiej-Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, krzyżuje się z ulicą Litewską, a po 1800 metrach kończy swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Górnośląską. Kontynuacją ulicy Opatowickiej jest ulica Sielanka łącząca Tarnowskie Góry z Laryszowem[1][3][4].

Na ponadkilometrowym odcinku ulicy Opatowickiej między skrzyżowaniem z Obwodnicą a skrzyżowaniem z ul. Górnośląską przebiega granica między dzielnicami Stare Tarnowice i Opatowice; Stare Tarnowice znajdują się na południe od ulicy, zaś Opatowice – na północ[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zabudowania dawnej powiatowej fermy koziej przy ul. Opatowickiej. Pocztówka z 1906-1908

Droga łącząca Tarnowskie Góry z Laryszowem, której śladem biegnie obecna ulica Opatowicka (a także ul. Sielanka), pojawia się po raz pierwszy na mapach ziemi tarnogórskiej w XIX wieku, np. na mapie zalegania złóż kruczcowych w rejonie Tarnowskich Gór z 1884 roku[6].

Od 1913 roku przy ul. Opatowickiej (noszącej wówczas nazwę Opattowitzerweg) rozciągały się baraki dla żołnierzy i prowizoryczne stajnie należące do 11 Pułku Strzelców Konnych.

W grudniu 2014 roku na skrzyżowaniu ul. Opatowickiej z ul. Obwodnicą zamontowano sygnalizację świetlną[7].

Na mocy Uchwały Nr IX/116/2015 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 24 czerwca 2015 roku w sprawie zmiany nazwy fragmentu drogi publicznej fragment ulicy Sielanki na odcinku od ulicy Litewskiej do ulicy Górnośląskiej przemianowano na ulicę Opatowicką, dzięki czemu ul. Opatowicka uległa wydłużeniu o około 400 metrów. Zmianę przeprowadzono celem zachowania ciągłości numeracji ulicy Opatowickiej oraz ułatwienia nadawania kolejnych numerów porządkowych nowo budowanym budynkom mieszkalnym[8][9].

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Budynek dawnego kasyna 11 Pułku Strzelców Konnych (2019)

Przy ulicy Opatowickiej brak jest obiektów wpisanych do rejestru zabytków, natomiast znajdują się przy niej 3 obiekty wpisane do Gminnej Ewidencji Zabytków[10]:

Ponadto u zbiegu ulicy Opatowickiej i Opolskiej, obok I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefani Sempołowskiej, stoi armata ZiS-3 w formie pomnika na postumencie kamiennym z napisem: Artylerzystom poległym w latach 1939–1945[10][14].

Przy ulicy Opatowickiej znajduje się również konsekrowany w 1996 roku przez biskupa gliwickiego Jana Wieczorka kościół Matki Boskiej Piekarskiej-Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej (ul. Opatowicka 112[15]) oraz zespół ogródków działkowych: ROD Wiarus – Sezam (ul. Saperów, wejście od ul. Opatowickiej 123) oraz ROD Lepsza Przyszłość (ul. Opatowicka 50)[16].

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Według stanu z grudnia 2022 roku ulicą Opatowicką kursują dwie linie autobusowe organizowane przez Zarząd Transportu Metropolitalnego[17]:

Nie zatrzymują się one jednak przy tej ulicy, a najbliższe obsługiwane przystanki znajdują się przy ul. Opolskiej, ul. Strzelców Bytomskich i ul. Litewskiej[17].

Mieszkalnictwo[edytuj | edytuj kod]

Według danych Urzędu Stanu Cywilnego na dzień 31 grudnia 2022 roku przy ulicy Opatowickiej zameldowanych na pobyt stały było 127 osób[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wykaz dróg w administracji MZUiM; Biuletyn Informacji Publicznej UM w Tarnowskich Górach.
  2. a b Przemysław Nadolski: TARNOWSKIE GÓRY na starych pocztówkach • TARNOWITZ O/S auf den alten Postkarten. Radzionków: PPHU „ROCOCO” – Jarosław Krawczyk, 2009, s. 55, 57. ISBN 978-83-86293-61-2.
  3. BIP – Zarząd Dróg Powiatowych w Tarnowskich Górach: Aktualny wykaz dróg powiatowych. 2020-09-09. [dostęp 2020-09-24]. (pol.).
  4. Ulica Opatowicka w Tarnowskich Górach na mapie Polski Targeo.
  5. Rada Miejska w Tarnowskich Górach: Uchwała Nr V/68/2015 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 25 marca 2015 r. w sprawie Statutu Dzielnicy Opatowice. bip.tarnowskiegory.pl, 2015-04-13. [dostęp 2018-12-24]. (pol.).
  6. Hugo Koch: Denkschrift zur Feier des hundertjährigen Bestehens des Königl. Blei- und Silbererzberwerks Friedrichsgrube bei Tarnowitz O.-S.. Berlin: Verlag von Ernst & Korn, 1884. [dostęp 2018-12-24].
  7. Urząd Miejski w Tarnowskich Górach: Nowa sygnalizacja przy tarnogórskiej Obwodnicy. [w:] Urząd Miejski w Tarnowskich Górach [on-line]. tarnowskiegory.pl, 2014-12-23. [dostęp 2019-09-19]. (pol.).
  8. Rada Miejska w Tarnowskich Górach: Uchwała Nr IX/116/2015 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 24 czerwca 2015 roku w sprawie zmiany nazwy fragmentu drogi publicznej. bip.tarnowskiegory.pl, 2015-08-05. [dostęp 2018-12-24]. (pol.).
  9. Rada Miejska w Tarnowskich Górach: Projekt uchwały w sprawie zmiany nazwy fragmentu drogi publicznej (ul. Sielanka).. bip.tarnowskiegory.pl, 2015-06-18. [dostęp 2018-12-24]. (pol.).
  10. a b BIP – Urząd Miejski w Tarnowskich Górach: Gminna Ewidencja Zabytków. 2013-09-06. [dostęp 2018-12-24]. (pol.).
  11. Krzysztof Szendzielorz: Tarnowskie Góry: W kasynie będzie pensjonat. [w:] tarnowskiegory.naszemiasto.pl [on-line]. Polska Press, 2011-02-13. [dostęp 2019-02-15]. (pol.).
  12. Rych. Kozia zagroda. „Montes Tarnovicensis”, kwiecień 2009. Oficyna Monos. ISSN 1640-0216. [zarchiwizowane z adresu]. (pol.). 
  13. Henryk Biały. Krzyże przydrożne Tarnowskich Gór. Część II. „Montes Tarnovicensis”, wrzesień 2010. Oficyna Monos. ISSN 1640-0216. (pol.). 
  14. Alicja Jurasz: Armata na różowo. gwarek.com.pl, 2016-04-01. [dostęp 2018-12-24]. (pol.).
  15. Tarnowskie Góry Opatowice, Matki Boskiej Sprawiedliwości i Miłości Społecznej (Dekanat Stare Tarnowice) – informacje na stronie diecezji gliwickiej.
  16. Polski Związek Działkowców – Okręg Śląski – Tarnowskie Góry.
  17. a b Lista przystanków: Tarnowskie Góry. [w:] Zarząd Transportu Metropolitalnego [on-line]. [dostęp 2023-01-15]. (pol.).
  18. BIP – Urząd Miejski w Tarnowskich Górach: Ludność miasta Tarnowskie Góry według stanu na dzień 31.12.2022 r.. 2023-01-11. [dostęp 2023-01-25]. (pol.).