Ulica Partyzantów w Zamościu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Partyzantów
Os. Stare Miasto, Os. Planty, Os. Partyzantów, Os. Nowe Miasto
Ilustracja
Ulica Partyzantów w Zamościu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zamość

Długość

ok. 1,6 km

Przebieg
0 km Rondo Braci Pomarańskich
światła ul. Peowiaków
światła przejazd kolejowo-drogowy na linii nr 72
ul. H. Sienkiewicza
ul. G. Orlicz-Dreszera
ul. Pocztowa
ul. J. Kiepury
ul. G. Narutowicza
ul. Jasna
ul. Cicha
ul. Orląt Lwowskich / ul. Odrodzenia
ul. Orla
ul. Zacisze
ul. M. Konopnickiej
ul. Młodzieżowa
ul. Jutrzenki
ul. Gminna
światła ul. Ogrodowa / ul. M. Reja
1,6 km ul. Spadek / ul. Lwowska
Położenie na mapie Zamościa
Mapa konturowa Zamościa, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Partyzantów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Partyzantów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Partyzantów”
Ziemia50°42′43,8″N 23°16′05,3″E/50,712160 23,268150

Ulica Partyzantów – jedna z głównych, najruchliwszych ulic Zamościa, jednojezdniowa, łącząca z zachodu na wschód Stare i Nowe Miasto.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica ta powstała około 1822 roku i określano ją jako Trakt Lwowski (biegnący na wschód, w kierunku Lwowa, stąd ta nazwa). Z tym związane było wytyczenie w tym roku Nowej Osady, przez którą trakt ten przebiegał (przecinając w ten sposób Nowy Rynek powstały jako jej centrum), na co wpłynęła przeprowadzona wówczas modernizacja zamojskiej twierdzy.

W 1913 roku posadzono przy niej drzewa i ustawiono ławki, a w I poł. lat 60. ulica ta została gruntownie zmodernizowana.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa ulicy znana jest od ok. 1920 r. jako ul. Lwowska. W czasie okupacji hitlerowskiej istniała pod zmienioną nazwą (ul. Lembergstrasse), zaś po II wojnie światowej, od 1947 roku, ma obecną nazwę (do skrzyżowania z ulicą Spadek).

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Obecnie powszechnie nazywana jest przez zamościan "ulicą banków i ciuchlandów", ponieważ faktycznie jest przy niej położonych wiele tego typu sklepów, powoli zanikających, oraz liczne banki i instytucje. Skupia się przy niej kilka obiektów użyteczności publicznej, m.in. gmach z delegaturą Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego i wieloma innymi placówkami (tuż za Starym Miastem), Urząd Marszałkowski (na Nowym Mieście), Zamojski Dom Kultury, szkoły (Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego, II Liceum Ogólnokształcące, studium medyczne, prywatne szkoły językowe) i wiele innych (siedziba dawnej TP SA). Można przy niej również zauważyć charakterystyczne, starsze domy drewniane oraz wiele murowanych budynków i kamienic, zwłaszcza z okresu międzywojennego. Jednym z ciekawych obiektów jest zabytkowa, drewniana wieża ciśnień (jedyna zachowana w mieście; z lat 20. XX wieku), przy której wybudowano nowe bloki mieszkalne, co oznaczało konieczność przeniesienia jej bliżej ulicy. Po obu stronach, niemal na całej długości dostępny jest chodnik pieszo-rowerowy (droga rowerowa) dla rowerzystów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Kędziora, Encyklopedia miasta Zamościa, Chełm, Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000;