Ulryk ze Strassburga
Ulryk ze Strasburga (ur. 1225 w Strasburgu – zm. 1277 tamże) – niemiecki dominikanin, filozof i teolog.
Był uczniem i słuchaczem Alberta Wielkiego, który prowadził wykłady filozoficzne w Kolonii (1248 – 1252). Razem z Ulrykiem ich słuchaczem został również Tomasz z Akwinu. Młody dominikanin ze Strasburga, zafascynowany omawianym przez mistrza Alberta IV rozdziałem De divinis nominibus, rozpoczął pracę nad swoim najbardziej znanym i prawdopodobnie jedynym dziełem – Liber de summo bono (1265 – 1272)[1].
Przedstawił on w nim nową koncepcję estetyczną oparta na pojęciach formy, światła i proporcji. Ponadto opracował tam kazuistykę proporcji, o wiele dokładniejszą niż ta autorstwa Tomasza z Akwinu[2]. W Liber de... Ulryk zajął się również pojęciami formy i piękna. Pierwsze pojęcie jest u niego zabarwione neoplatonizmem i pozbawione konkretności[3]. Zaś drugie omawia dokładnie, przyjmując piękno jako splendor formae, lecz ta forma ma u niego wszystkie cechy neoplatońskiego światła, a wyobrażenie rzeczywistości widzialnej pozostaje pod wpływem De causis[4].
Ulryk ze Strasburga nigdy nie wydał swojego dzieła. Zmarł pięć lat po ukończeniu pracy swojego życia – w 1277 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Próba udowodnienia, iż Liber de... to jedyne dzieło Ulryka – Edgar de Bruyne Études d'esthétique médiévale
- ↑ Umberto Eco w Sztuka i piękno w Średniowieczu uważa, że kazuistyka Ulryka przewyższa swą dokładnością partykularne dzieło św. Tomasza z Akwinu
- ↑ Umberto Eco Sztuka i piękno...
- ↑ Edgar de Bruyne Études...
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Umberto Eco, Sztuka i piękno w Średniowieczu, Magdalena Kimula (tłum.), Mikołaj Olszewski (tłum.), Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2006, ISBN 83-240-0703-2, ISBN 978-83-240-0703-5, OCLC 749616223.
- Edgar de Bruyne, Études d'esthétique médiévale, ISBN 2-226-09967-0