Ustawa o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data wydania

15 grudnia 2000

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2001 r. poz. 42

Data wejścia w życie

25 stycznia 2002

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

samorządy zawodowe

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2001 r. poz. 42

Wejście w życie ostatniej zmiany

15 grudnia 2000

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa – polska ustawa, uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podczas III kadencji, regulująca kwestie prawne związane z organizacją zadań samorządów zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.

Uchwalenie ustawy[edytuj | edytuj kod]

15 grudnia 2000 roku Sejm RP III kadencji uchwalił nową ustawę o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa[1]. Ustawa ta określa organizację oraz zadania samorządów, zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, a także obowiązki i prawa tych samorządów. Ustawa ta weszła w życie dnia 25 stycznia 2002 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dz.U. z 2001 r. poz. 42 [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-12-22].