Ustroń (rejon szarkowszczyński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustroń
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

szarkowszczyński

Sielsowiet

Jody

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ustroń”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Ustroń”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Ustroń”
Ziemia55°23′24″N 27°08′42″E/55,390000 27,145000

Ustroń – dawny majątek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Jody.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów majątek w gminie Jody, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należał do dóbr Judycyn, własność Łopacińskich[1].

W latach 1921–1945 majątek i zaścianek leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Jody.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zaścianek zamieszkiwało 5 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego, i zadeklarowały polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny. Majątek liczył 3 domy i 27 mieszkańców. 24 było wyznania rzymskokatolickiego a 3 prawosławnego. Jednocześnie 24 mieszkańców zadeklarowało polską a 3 białoruską przynależność narodową[2]. W 1931 majątek w 4 domach zamieszkiwało 27 osób[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Zamoszach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jodach[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustroń, folwark, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 845.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 52.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 7.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1784.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]