Przejdź do zawartości

Vilemínina stěna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vilemínina stěna
Ilustracja
Vilemínina stěna w 1880 roku
Państwo

 Czechy

Położenie

Jetřichovice

Pasmo

Wyżyna Dieczyńska Czeska Szwajcaria

Wysokość

422 m n.p.m.

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Vilemínina stěna”
Ziemia50°51′48″N 14°24′12″E/50,863333 14,403333

Vilemínina stěna (pol. Ściana Wilhelminy, niem. Wilhelminenwand) – forma skalna na wzniesieniu (422 m n.p.m.) na Wyżynie Dieczyńskiej (czes. Děčínská vrchovina) w północnych Czechach.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Widok na południe

Skała położona jest w północnych Czechach, na obszarze Parku Narodowego Czeska Szwajcaria, w północno-wschodniej części Wyżyny Dieczyńskiej, około 1,3 km. na północny wschód od centrum miejscowości Jetřichovice w okresie Děčín. Według czeskiego podziału wzniesienie leży na Wyżynie Dieczyńskiej (czes. Děčínská vrchovina), w obrębie Wyżyny Rudawskiej (czes. Krušnohorská hornatina), w Krainie Rudaw (czes. Krušnohorská subprovincie).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Forma skalna o wysokości 484 m n.p.m. Skała zbudowana z piaskowca. W najwyżej położonym miejscu na szczycie skały punkt widokowy, z panoramą na okoliczne wzniesienia oraz skałki i leżącą poniżej turystyczną wieś Jetřichowice. Szczyt udostępniony jest systemem schodów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo skała mało znana. Z końcem XIX wieku skała stała się bardzo popularna jako atrakcja turystyczna, dzięki rozpropagowaniu turystycznych walorów regionu przez ród Kinských. Książę Ferdinand Kinský, w drugiej połowie XIX wieku, w celu udostępnienia szczytu polecił zbudować na wierzchołku skały mała altanę, a jednocześnie skałę, która poprzednio skała nosiła nazwę Černá stěna, nazwał imieniem swojej matki Wilhelminy (stąd Vilemínina stěna). Skała z punktem widokowym została udostępniona turystom w drugiej połowie XIX wieku.

Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]

Skała stanowi mini galerię rodu Kinskich – właścicieli tego terenu, nazwy są imionami ich protoplastów.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Obok skały prowadzi szlak turystyczny