Władysław Dusiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Dusiewicz
aspirant aspirant
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1899
Słupia Nowa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

październik 1939
koło Mińska, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

ok. 1919–1939

Formacja

Wojsko Polskie
Służba Więzienna

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Władysław Dusiewicz (ur. 1 stycznia 1899 w Słupi Nowej, zm. w październiku 1939 koło Mińska) – polski żołnierz i strażnik więzienny. Aspirant SW II RP. Ojciec prezesa Federacji Rodzin Katyńskich (1993–2006) Włodzimierza Dusiewicza[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, był dwukrotnie ranny, odznaczony Krzyżem Walecznych.

Po zdemobilizowaniu w 1923 przeniesiono go do służby w więziennictwie. Rozpoczął ją na stanowisku dozorcy więzienia na Świętym Krzyżu. W 1928 został przeniesiony do służby w więzieniu w Fordonie. W 1932 pracował w stopniu przodownika w dziale gospodarczym więzienia we Wronkach. Od 1938 był naczelnikiem więzienia w Grodzisku Wielkopolskim.

Na kilka godzin przed wybuchem II wojny światowej w specjalnym wagonie wywieziono do więzienia w Twierdzy w Brześciu nad Bugiem kilkunastu szpiegów i dywersantów niemieckich. Dowódcą konwoju został naczelnik przodownik Władysław Dusiewicz. Po przekazaniu więźniów w Brześciu nad Bugiem zgłosił się do dowództwa obrony i jako kapitan artylerii rezerwy dostał niezwłocznie przydział wojskowy. W walkach z Niemcami został ciężko ranny i trafił do szpitala polowego, a po upadku Twierdzy Brzeskiej dostał się do niewoli niemieckiej. W kilka dni później, po wycofaniu się Niemców z Brześcia został jeńcem sowieckim. W pierwszych dniach października 1939 jeńców polskich, w tym również rannych i chorych wywieziono w głąb ZSRR. Konwój NKWD po drodze do Mińska dobijał strzałem z pistoletu ciężej rannych jeńców polskich, a zwłoki systematycznie wyrzucano na pobocze toru. Władysław Dusiewicz został zamordowany w okolicach Mińska[2].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W dniu 17 września 2014 został upamiętniony dębem pamięci posadzonym na terenie Zakładu Poprawczego w Grodzisku Wielkopolskim (dawniej więzienie)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Federacja Rodzin Katyńskich [dostęp z dnia: 2016-04-17]
  2. https://archive.is/20151213133536/http://www.katyn-pamietam.pl/hero/14176.html Informacja na katyn-pamietam.pl
  3. K. Maciejaszek: Uroczystość odsłonięcia tablicy katyńskiej oraz posadzenie Dębu Pamięci. Zakład Poprawczy w Grodzisku Wlkp., 2014-09-17. [dostęp 2017-02-09]. (pol.).