Włośnica sina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włośnica sina
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

włośnica

Gatunek

włośnica sina

Nazwa systematyczna
Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult.
Syst. Veg., ed. 15[bis]. 2: 891 (1817)[3]

Włośnica sina (Setaria pumila) – gatunek jednorocznej trawy z rodziny wiechlinowatych. Występuje jako gatunek rodzimy w południowej i wschodniej Europie, w Azji (na południowym wschodzie po Nową Gwineę) i całej Afryce. Introdukowany do północnej Europy i na oba kontynenty amerykańskie[3]. W Polsce rośnie jako zadomowiony antropofit pospolicie, z wyjątkiem północy i wyższych położeń górskich[4]. Występuje na trawnikach, chodnikach, poboczach dróg oraz jako chwast na polach uprawnych i w ogrodach.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Fragment kwiatostanu
Nasada blaszki liściowej
Pokrój
Roślina wysokości od 20 centymetrów do ponad metra.
Łodyga
W większości bezwłose, barwy od zielonej do fioletowej.
Liście
Blaszki liści bezwłose na górnej powierzchni, skręcone, do 30 cm długości.
Kwiatostan
Sztywna, cylindryczna wiecha z wiązek kłosków o długości 2-15 cm, żółtawa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  3. a b Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-10].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.), Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 520, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.