Wenus z Lespugue

Wenus z Lespugue – figurka paleolitycznej Wenus datowana na pomiędzy 26 000 a 24 000 lat p.n.e., znaleziona w 1922 w jaskini Rideaux, Lespugue (Haute-Garonne, Francja) u podnóża Pirenejów przez René de Saint-Périera (1877-1950). Figurka ma około 150 mm wysokości, wykonana z kości słoniowej. Uszkodzona podczas wydobycia.

Spośród wszystkich znanych figurek Wenus z górnego paleolitu, figurka z Lespugue wydaje się wyobrażać zewnętrzne cechy płciowe kobiety w najbardziej przesadzony sposób.

Istnieje hipoteza, że proporcje tej figurki odzwierciadlają proporcje we współczesnej skali doryckiej^[1]. Taki związek implikowałby większe zaawansowanie kulturowe człowieka paleolitu, niż się powszechnie przyjmuje^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Flutopedia”, an Encyclopedia of the Native American Flute, http://flutopedia.com/venus.htm (dostęp 2013-03-04).
↑ Ralph H. Abraham; William Irwin Thompson (2006). „The Canon of Lespugue”. The Epigraphic Society Occasional Papers (ESOP) 24: 170–175.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

http://www.donsmaps.com/lespuguevenus.html

[1] „Flutopedia”, an Encyclopedia of the Native American Flute, http://flutopedia.com/venus.htm (dostęp 2013-03-04).

[2] Ralph H. Abraham; William Irwin Thompson (2006). „The Canon of Lespugue”. The Epigraphic Society Occasional Papers (ESOP) 24: 170–175.

[1]

[2]