Wiktor Matulewicz
 Wiktor Matulewicz, Łódź 30.10.2009 | |
 plutonowy podchorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Wiktor Matulewicz ps. Luxor (ur. 14 marca 1920 w Zgierzu, zm. 26 stycznia 2011 w Łodzi) – powstaniec warszawski, członek harcerskiego batalionu AK „Zośka”, plutonowy podchorąży Armii Krajowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn kapitana WP, przedwojennego komisarza policji Kazimierza Matulewicza (komendanta policji powiatu łódzkiego), zamordowanego w Kalininie (obecnie Twer) przez NKWD[1]. Wiosną 1940 NKWD wymordowało w swojej siedzibie ponad 6 200 polskich policjantów i innych więźniów z obozu w Ostaszkowie, następnie pochowanych w Miednoje.
Urodził się w Zgierzu. Harcerz, członek Związku Harcerstwa Polskiego, przed wojną uzyskał młodzieżowy stopień harcerza orlego. Maturę uzyskał w 1939 roku. Aresztowany wraz z rodziną, spędził w Królewcu 13 miesięcy na budowie schronów dla okrętów Kriegsmarine. Uciekł do Łodzi, gdzie ukrywał się u swojego drużynowego Jerzego Jędrzejewskiego, następnie został skierowany do partyzantki. Stamtąd udał się do Warszawy, gdzie został przyjęty na dwa miesiące do Bojowych Szkół i zajmował się małym sabotażem w ramach akcji Wawer. Następnie ze względu na wiek został przeniesiony do Grup Szturmowych Szarych Szeregów, został członkiem OS „Jerzyki” przyszłego batalionu „Zośka”. Brał udział w wielu akcjach m.in. Akcji „Sonderwagen”. Wraz z II plutonem 1 kompanii przeszedł cały szlak bojowy batalionu „Zośka” w powstaniu warszawskim. Jego młodszy brat Bolesław Matulewicz ps. „Virtus” walczył również w batalionie „Zośka” i poległ 22 sierpnia 1944 w walkach powstańczych na Starym Mieście.
Po wojnie mieszkał i pracował w Łodzi, utrzymywał tu kontakt z Aleksandrem Kamińskim. Był przez około 9 lat pracy do 1956 roku systematycznie przesłuchiwany przez SB, łącznie jak policzył spędził 555 dni w więzieniach na przesłuchaniach i śledztwach. Był prezesem Koła Terenowego Związku Powstańców Warszawskich w Łodzi[2].
31 stycznia 2011 został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.
Odznaczenia[3][edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999)[4]
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Partyzancki
- Warszawski Krzyż Powstańczy
- Krzyż Armii Krajowej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Electronic Museum [online], www.electronicmuseum.ca [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-18] (ang.).
- ↑ Nekrologi w Gazecie Wyborczej. www.nekrologi.wyborcza.pl, 28.01.2011. [dostęp 2021-06-09]. (pol.).
- ↑ Nekrologi w Gazecie Wyborczej. www.nekrologi.wyborcza.pl, 29.01.2011. [dostęp 2021-06-09]. (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 lipca 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 1999 r. nr 31, poz. 481, pkt 29.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ściana Pamięci ofiar Katynia, Ostaszkowa i Miednoje (Kazimierz Matulewicz miał numer 88 na pierwszej liście rozstrzelanych). electronicmuseum.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-05)].
- Muzeum Powstania Warszawskiego. Powstańcze biogramy - Wiktor Matulewicz
- Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego. Wywiad z Wiktorem Matulewiczem ps. Luxor
- Członkowie Grup Szturmowych Szarych Szeregów
- Harcerze
- Ludzie urodzeni w Zgierzu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Powstańcy warszawscy
- Uczestnicy akcji bojowych polskiego podziemia w czasie II wojny światowej
- Urodzeni w 1920
- Więźniowie w Polsce
- Żołnierze Armii Krajowej
- Żołnierze batalionu Zośka
- Zmarli w 2011
- Pochowani na Starym Cmentarzu w Łodzi