Wincenty Jankowski
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1944–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Wincenty Jankowski (ur. 3 maja 1925 w Hucie, zm. 14 czerwca 2003) – oficer Ludowego Wojska Polskiego.
Członek Zarządu Oddziału Związku Inwalidów Wojennych RP w Łobzie. Inwalida wojenny I grupy. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Okres wojny[edytuj | edytuj kod]
W 1944 roku został wcielony do 6 kompanii strzeleckiej 26 pułku piechoty[1]. W czasie walk został ranny. Po wyleczeniu został przeniesiony do żandarmerii. W 1946 roku, w stopniu kaprala, brał udział w walkach z oddziałami UPA w Bieszczadach[1]. Tu po raz drugi został ciężko ranny. Za walki otrzymał stopień plutonowego. 16 grudnia 1946 roku zwolniony do rezerwy.
Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]
Po przeniesieniu do rezerwy wyjechał na Ziemie Odzyskane i osiadł w Łobzie. Początkowo pracował w miejscowej mleczarni, a następnie jako klasyfikator w Centrali Mięsnej. Po likwidacji etatu zatrudnił się w Pogotowiu Ratunkowym jako sanitariusz[1]. Wybrany do Rady Narodowej, był radnym przez trzy kadencje. Przez dwie kadencje pracował w Samorządzie Mieszkańców. Jednocześnie działał w Lidze Obrony Kraju[2]. W wyborach na ławników sądowych został wybrany na ławnika Sądu Rejonowego w Łobzie i pełnił tę funkcję przez trzy kadencje[2].
Był jednym z organizatorów Związku Inwalidów Wojennych w Łobzie. Pełnił też obowiązki wiceprezesa Zarządu Oddziału ZiW. Jako kombatant spotykał się z młodzieżą szkolną i prowadził pogadanki.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 105.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Zwycięstwa i Wolności
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal „Za udział w walkach o Berlin”
- Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Odznaka Gryfa Pomorskiego
- Złota i srebrna odznaka ZIW
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- kapral – 1946
- plutonowy – 1946
- podporucznik – 1999
- porucznik – 2001
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zwilnian-Grabowski 2003 ↓, s. 104.
- ↑ a b Zwilnian-Grabowski 2003 ↓, s. 105.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. Szczecin: Wydawnictwo Foka, 2003. ISBN 83-87147-96-6.
- Maria Czech-Sobczak, Władysław Kuruś-Brzeziński: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. Szczecin: Książnica Pomorska, 2001. ISBN 83-87879-23-1.
- Kombatanci mianowani oficerami III Rzeczypospolitej
- Podoficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Odznaczeni Medalem „Za udział w walkach o Berlin”
- Odznaczeni Odznaką Honorową Gryfa Pomorskiego
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Polscy ławnicy sądowi
- Ludzie związani z Łobzem
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 2003
- Żandarmi ludowego Wojska Polskiego
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Żołnierze 26 Pułku Piechoty (LWP)