Wysoczyzna Ziębicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wysoczyzna Ziębicka
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Masyw Czeski

Podprowincja

Sudety z Przedgórzem Sudeckim

Makroregion

Przedgórze Sudeckie

Mezoregion

Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie

Mikroregion(y)

Wysoczyzna Ziębicka

Wysoczyzna Ziębickamikroregion w południowo-zachodniej Polsce, na Śląsku, w południowej części Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Leży na północ od Pradoliny Nysy, na północy graniczy ze Wzgórzami Niemczańskimi i Strzelińskimi oraz niewielką Kotliną Henrykowską, od zachodu opada ku Obniżeniu Ząbkowickiemu.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to mocno pofalowana wysoczyzna, poprzecinana głębokimi dolinami dopływów Nysy Kłodzkiej i Budzówki. Zbudowana jest z osadów trzeciorzędowych.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walczak W.,1970, Dolny Śląsk Cz. 2 Obszar Przedsudecki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
  • Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.