XIX Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu

XIX Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym – zawody lotnicze Międzynarodowej Federacji Lotniczej (FAI) w lataniu precyzyjnym, organizowane w dniach 19-26 lipca 2009 roku w Toruniu. Organizatorem zawodów był Aeroklub Pomorski. Zwyciężyli w nich indywidualnie i zespołowo zawodnicy polscy.

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

W zawodach sklasyfikowano 63 zawodników z 16 państw: Polski (12), Czech (10), Francji (6), Szwecji (4), Rosji (4), Austrii (4), RPA (4), Nowej Zelandii (3), Szwajcarii (3), Niemiec (3), Wielkiej Brytanii (2), Finlandii (2), Słowacji (2), Litwy (2), Danii (1) i Słowenii (1). W stosunku do poprzednich mistrzostw, nowe były ekipy Litwy, Słowacji i Finlandii.

Najpopularniejszym samolotem, używanym przez ponad połowę zawodników, była Cessna 152 (37 zawodników), następnie Cessna 150 (12), Cessna 172 (6), dalej 3Xtrim (2), Zlin Z-43 (2), Zlin Z-42 (1), Glastar (1), MS-880 (1) i Van's RV-7A (1) (liczby biorących udział samolotów były mniejsze, gdyż część zawodników korzystała z tych samych maszyn).

W skład polskiej ekipy wchodziło 12 zawodników:

Głównym sędzią był Paul Szameitat, kierownikiem sportowym Andrzej Osowski.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Zawody prowadzono na lotnisku w Toruniu. Od 14 lipca prowadzone były treningi. Uroczyste otwarcie zawodów miało miejsce w niedzielę 19 lipca 2009, towarzyszyły mu pokazy lotnicze (brały w nich udział samoloty Extra 330, Piper Cub L-4, CSS-13, replika RWD-5 i M-28 Skytruck Straży Granicznej). 20 lipca odbył się oficjalny trening lądowań, a 21 lipca oficjalny trening konkurencji nawigacyjnej.

Na konkurencje nawigacyjne składały się:

  • próba obliczeń – na godzinę i 15 minut przed lotem
  • próba nawigacyjna – polegająca na przeleceniu całej trasy zgodnie z zadeklarowaną wcześniej prędkością przelotową, z dokładnością do 2 sekund
  • próba obserwacyjna – polegająca na odnalezieniu w terenie punktów ze zdjęć oraz zidentyfikowaniu rozłożonych znaków

22 lipca miała miejsce pierwsza konkurencja nawigacyjna. Trasa składała się z siedmiu etapów, poprzez okolice Białego Boru, Golubia-Dobrzynia, Elzanowa, następnie na południe i na zachód w stronę lotniska. Czas lotu wynosił godzinę 20 minut. Czołowe wyniki I próby (punkty karne za planowanie + nawigację + obserwację):

1. Janusz Darocha  Polska Cessna C-152 0+93+0 = 93
2. Krzysztof Wieczorek  Polska 3Xtrim 0+138+0 = 138
3. Jiří Filip  Czechy C-152 3+123+20 = 146
4. Bolesław Radomski  Polska C-152 0+108+40 = 148
5. Wacław Wieczorek  Polska C-152 0+165+0 = 165
6. Robert Verbančič Słowenia Słowenia C-152 0+111+60 = 171
7. Michał Wieczorek  Polska C-152 5+159+40 = 204
8. Michał Osowski  Polska C-152 1+165+40 = 206
9. Marek Kachaniak  Polska C-152 1+168+40 = 209
10. Krzysztof Skrętowicz  Polska 3Xtrim 0+120+100 = 220

23 lipca miała miejsce druga konkurencja nawigacyjna. Czołowe wyniki II próby (punkty karne za planowanie + nawigację + obserwację):

1. Krzysztof Wieczorek  Polska 3Xtrim 0+48+80 = 128
2. Luboš Hájek  Czechy Cessna C-152 2+48+80 = 130
3. Marek Kachaniak  Polska C-152 1+105+40 = 146
4. Janusz Darocha  Polska C-152 12+99+40 = 151
5. Petr Opat  Czechy C-152 0+105+80 = 185
6. Michał Wieczorek  Polska C-152 1+144+40 = 185
7. Krzysztof Skrętowicz  Polska 3Xtrim 0+87+110 = 197
8. Michał Osowski  Polska C-152 2+114+120 = 236
9. Wacław Wieczorek  Polska C-152 6+192+50 = 248
10. Jiří Filip  Czechy C-152 32+102+120 = 254

Po dwóch konkurencjach prowadzili Polacy: Janusz Darocha (244 pkt karne – tytuł mistrza świata w nawigacji lotniczej), Krzysztof Wieczorek (266 pkt), Marek Kachaniak (355 pkt), Michał Wieczorek (389 pkt), na 5. i 6. miejscu Czesi: Luboš Hajek (394 pkt) i Jiří Filip (400 pkt), dalej do 11. miejsca również zawodnicy polscy i czescy.

24 lipca 2009 odbyła się ostatnia konkurencja – konkurencja lądowań. Zawodnicy musieli wykonać cztery rodzaje lądowań: normalne, bez użycia silnika, bez silnika i klap oraz znad przeszkody o wysokości 2 m znajdującej się 50 m przed miejscem lądowania. Mistrzem świata w precyzyjnym lądowaniu został Michał Wieczorek, nie tracąc żadnego z punktów karnych:

1. Michał Wieczorek  Polska Cessna C-152 0 pkt karnych
2. Kjeld Hjorth Dania Dania C-172 2 pkt
3. Jerzy Markiewicz  Polska C-152 12 pkt
4. Jean-Luc Patrier  Francja C-152 13 pkt
5/6. Krzysztof Skrętowicz  Polska 3Xtrim 15 pkt
5/6. Michal Filip  Czechy C-152 15 pkt
7 Luboš Hajek  Czechy C-152 19 pkt
8/9. Jiří Jakeš  Czechy C-152 20 pkt
8/9. Barry De Groot  Południowa Afryka C-152 20 pkt
10. Jiří Filip  Czechy C-152 25 pkt

Drużynowo w konkurencji lądowań zwyciężyła Polska, na kolejnych miejscach Czechy, RPA, Francja, Szwecja, Nowa Zelandia, Austria, Rosja, Szwajcaria, Niemcy.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie:

# Pilot Państwo Typ samolotu i numer rej. Punkty karne za:
nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem
1. Krzysztof Wieczorek  Polska 3Xtrim SP-YUD 186 80 39 = 305
2. Janusz Darocha  Polska Cessna 152 SP-AKP 204 40 87 = 331
3. Marek Kachaniak  Polska Cessna 152 SP-AKO 275 80 26 = 381
4. Michał Wieczorek  Polska Cessna 152 SP-KWW 309 80 0 = 389
5. Luboš Hájek  Czechy Cessna 152 OK-NAV 194 200 19 = 413
6. Jiří Filip  Czechy Cessna 152 OK-IKH 260 140 25 = 425
7. Krzysztof Skrętowicz  Polska 3Xtrim SP-YUD 207 210 15 = 432
8. Wacław Wieczorek  Polska Cessna 152 SP-KWW 363 50 28 = 441
9. Michał Osowski  Polska Cessna 152 SP-AKP 282 160 34 = 476
10. Petr Opat  Czechy Cessna 152 OK-NAV 257 180 47 = 484

Pozostałe miejsca polskich zawodników:

# Pilot Typ samolotu i nr rej. Punkty karne za:
nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem
11. Bolesław Radomski C-152 SP-KCH 385 60 40 = 485
14. Zbigniew Chrząszcz C-152 SP-AKO 301 220 100 = 621
25. Dariusz Lechowski C-152 SP-KSN 419 220 246 = 885
37. Stanisław Nowicki C-152 SP-KSN 852 330 50 = 1232
57. Jerzy Markiewicz C-152 SP-KCH 2783 220 12 = 3015

Drużynowo:
(liczba punktów karnych i miejsce indywidualnie)

  1.  Polska – 1017 pkt karnych
    1. Krzysztof Wieczorek – 305 pkt, #1
    2. Janusz Darocha – 331 pkt, #2
    3. Marek Kachaniak – 381 pkt, #3
  2.  Czechy – 1322 pkt
    1. Luboš Hájek – 413 pkt, #6
    2. Jiří Filip – 425 pkt, #7
    3. Petr Opat – 484 pkt, #10
  3.  Francja – 2126 pkt
    1. Patrick Bats – 693 pkt, #16
    2. David Le Gentil – 709 pkt, #17
    3. Eric Daspet – 724 pkt, #18
  4.  Szwecja – 2866 pkt
  5.  Austria – 3874 pkt
  6.  Niemcy – 4490 pkt
  7.  Nowa Zelandia – 4648 pkt
  8.  Południowa Afryka – 5305 pkt
  9. Szwajcaria Szwajcaria – 5884 pkt
  10.  Rosja – 6598 pkt

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w lataniu
Latanie precyzyjne
Latanie rajdowe
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=XIX_Mistrzostwa_Świata_w_Lataniu_Precyzyjnym&oldid=68142388”