Zabłocie (rejon małorycki)
Na mapach: 
51°54′30″N 24°18′37″E/51,908333 24,310278
51°54′30″N 24°18′37″E/51,908333 24,310278
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225916 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 51°54′30″N 24°18′37″E/51,908333 24,310278
| |
Zabłocie (biał. Забалацце, Zabałaccie; ros. Заболотье, Zabołotje) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Łukowo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś ekonomii brzeskiej w drugiej połowie XVII wieku[1].
W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim. W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, w gminie Wielkoryta[2].
23 września 1942 Niemcy zamordowali 289 mieszkańców Zabłocia. Następnie ograbili wieś i podpalili jej zabudowania[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 167.
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2022-01-08]. (pol.).
- ↑ Вечнае вяртанне. СМИ Беларуси. [dostęp 2022-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-08)]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zabłocie (32), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 186.
- Zabłocie na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-01-08]. (ros.).
