Zespół kościoła św. Katarzyny w Manasterzu
A-194[1] z dnia 27.03.2007 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
37 – 230 Manasterz | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Jawornik Polski | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu przeworskiego | |||||||||||
49°56′41,744″N 22°21′40,925″E/49,944929 22,361368 |
Zespół kościoła św. Katarzyny w Manasterzu – zabytkowy zespół kościoła pod wezwaniem św. Katarzyny znajdujący się w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Jawornik Polski, w Manasterzu.
Kościół wraz z dzwonnicą i ogrodzeniem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa podkarpackiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza informacja o parafii pochodzi z 1479 roku. Drewniana świątynia z około 1452 została rozebrana w 1881 roku i w jej miejscu rozpoczęto budowę murowanego budynku według planów inż. Stanisława Rutkowskiego z Jarosławia. Kościół konsekrował w 1895 roku bp Łukasz Solecki. Ogrodzenie wraz z dzwonnicą wykonano w 1921 roku według projektu architekta Stanisława Majerskiego. W 1935 roku wybudowano nową sygnaturkę zaprojektowaną przez Kazimierza Osińskiego z Przemyśla[2] .
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek murowany, orientowany, jednonawowy, wzniesiony na planie krzyża rzymskiego, prezbiterium zamknięte trójbocznie[2] . Dwie kaplice i prezbiterium przekryte sklepieniem kolebkowym, nawa stropem płaskim z fasetą. Nawa, krótkie, a wysokie prezbiterium, niskie kaplice i przedsionek nakryte dachami dwuspadowymi, pomieszczenia pomocnicze dachami pulpitowymi[2] .
Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Część wyposażenia barokowego przeniesiono ze starego kościoła.
- ołtarz główny z XVIII wieku i 1881–1882 roku;
- dwa ołtarze boczne z 4 ćwierci XIX wieku;
- krzyż gotycki z 1522 roku;
- organy 9-głosowe z roku 1894, fundacji księdza Wojciecha Białasa;
- polichromie z roku 1960 autorstwa artysty J. Grossa z Gliwic;
- witraże powstałe m.in. w Krakowskim Zakładzie Witrażów i Mozaiki autorstwa Stanisława Żeleńskiego z lat 1910 i 1937–1938[2] .
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Dzwonnica parawanowa wkomponowana w ogrodzenie, przepruta niewysokimi arkadami. Wyższa arkada zwieńczona wolutowym kluczem (zobacz) nakryta jest trójkątnym szczytem z metalowym krzyżem. Niższe symetryczne arkady dekorowane w narożnikach, kamiennymi kulami z wazonami wypełnionymi różami(zobacz)[2] .
Ogrodzenie murowane z metalowymi dekoracyjnymi przęsłami. W zachodniej części ogrodzenia znajdują się „schody o trzech biegach dolnych, po spoczniku zbiegających się w jeden górny”[2] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 . s.111
- ↑ a b c d e f B. Podubny NID ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartosz Podubny: Zespół kościoła parafialnego pw. św. Katarzyny. Manasterz. zabytek.pl. [dostęp 2017-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-06)].