Zygfryd (film 1986)
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
91 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Andrzej Domalik |
| Główne role |
Gustaw Holoubek, Tomasz Hudziec, Maria Pakulnis, Jan Nowicki |
| Muzyka |
Jerzy Satanowski |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Zygfryd – polski film psychologiczny z 1986 w reżyserii Andrzeja Domalika, zrealizowany na podstawie utworu Jarosława Iwaszkiewicza pod tym samym tytułem. Tematem filmu jest zauroczenie dojrzałego estety (Gustaw Holoubek) młodym akrobatą cyrkowym (Tomasz Hudziec). Zygfryd był wielokrotnie wyróżniany, między innymi nagrodą za debiut reżyserski na 11. Festiwalu Polskich FIlmów Fabularnych oraz Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego za rolę żeńską Marii Pakulnis[1]. Zygfryd był pierwszym polskim filmem fabularnym z otwarcie homoseksualnym bohaterem[2].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Akcja filmu toczy się w 1934 roku[3]. Do miasteczka położonego na obrzeżach Polski przyjeżdża cyrk pod dyrekcją Walda, którego żona, woltyżerka Maria, zdradza z akrobatą Zygfrydem. W trakcie przedstawienia Zygfrydem interesuje się Stefan Drawicz, esteta i humanista. Drawicz, zauroczony Zygfrydem otwiera przed nim świat kultury oraz skłania do zamysłu nad własnym życiem[4].
Gdy Drawicz w swoim mieszkaniu prosi Zygfryda, by ten się rozebrał do naga, spotyka się z odrzuceniem młodzieńca. Ten go odpycha. w wyniku czego Drawicz uderza głową o kant biurka. Akrobata, myśląc, że go zabił, ucieka. W trakcie wieczornego przedstawienia Zygfryd dostrzega jednak Drawicza na widowni, traci równowagę i spada. Gdy cyrk odjeżdża, sparaliżowany Zygfryd pozostaje w mieszkaniu Drawicza, który jednak przestaje się nim interesować[4].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Gustaw Holoubek jako Stefan Drawicz
- Tomasz Hudziec jako Zygfryd, cyrkowiec
- Maria Pakulnis jako Maria, żona Walda
- Jan Nowicki jako Waldo, dyrektor cyrku
- Adam Ferency jako Emil
- Edward Żentara jako Stanisław, służący Drawicza
- Janusz Sterniński jako karzeł Julian
- Krzysztof Stopa jako Paganini
- Teresa Barańska jako karlica Ina
- Jan Małyska jako Pinokio
- Irena Skrzypczak jako Ksenia
- Bogdan Li-U-Fa jako Mandaryn
- Jerzy Tkaczyk jako krawiec
- Juliusz Krzysztof Warunek
- Włodzimierz Witt
- Krzysztof Rojek
- Stanisław Sipak
- Andrzej Świstak
- Adam Karpiel
- Małgorzata Konstrat
- Marcin Rossa
Plenery[edytuj | edytuj kod]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Instytucja | Nagroda | Odbiorca[1] |
|---|---|---|---|
| 1986 | 11. Festiwal Polskich FIlmów Fabularnych | Nagroda za debiut reżyserski | Andrzej Domalik |
| Państwowa Wyższa Szkoła FIlmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi | Nagroda im. Andrzeja Munka | ||
| Pismo „Ekran” | Złoty Ekran | Maria Pakulnis | |
| 1987 | Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego | ||
| Komitet Kinematografii | Nagroda Szefa Kinematografii w dziedzinie filmu fabularnego | Andrzej Domalik | |
| Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Taorminie | Nagroda aktorska | Maria Pakulnis | |
| Brązowa Charybda | Andrzej Domalik |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zygfryd w bazie filmpolski.pl
- ↑ Krzysztof Loska, Review of Maskarady męskości: pragnienie homospołeczne w polskim kinie fabularnym, „The Polish Review”, 59 (3), 2014, s. 112, DOI: 10.5406/polishreview.59.3.0110, ISSN 0032-2970 [dostęp 2021-07-25].
- ↑ Zygfryd [online], Studio Filmowe „Tor” [dostęp 2021-07-25].
- ↑ a b Zygfryd [online], Akademia Polskiego Filmu [dostęp 2021-07-25].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Plakat
- Zygfryd w bazie IMDb (ang.)
- Zygfryd w bazie Filmweb
- Zygfryd w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Zygfryd w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
