Przejdź do zawartości

Alfons Plantagenet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons Plantagenet
Ilustracja
książę angielski
Dynastia

Plantageneci

Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1273
Bajonna

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1284
Windsor

Ojciec

Edward I Długonogi

Matka

Eleonora kastylijska

Alfons Plantagenet (ur. 24 listopada 1273 w Bajonnie, zm. 19 sierpnia 1284 w Windsorze), syn Edwarda I Plantageneta, króla Anglii, i Eleonory, córki Ferdynanda III Świętego, króla Kastylii. Starszy brat króla Edwarda II.

Urodził się w Bajonnie, podczas powrotu swojego ojca z wyprawy krzyżowej do Palestyny. Imię otrzymał na cześć swojego wuja, króla Kastylii Alfonsa Mądrego. W 1274 r. zmarł starszy brat Alfonsa, Henryk, i Alfons został następcą tronu. Zmarł w 1284 r., niedługo po narodzinach swojego młodszego brata, Edwarda. Został pochowany w opactwie westminsterskim.

Przez wiele lat uważano, że Alfons nosił tytuł hrabiego Chester. Pogląd taki narodził się w XVII w. Wziął się on z tego, że król Edward III ustanowił w 1338 r. tytuł hrabiego Chester, jako jeden z tytułów następcy tronu. Nie ma jednak żadnych informacji, aby ten tytuł nadał Edward I. Książę Alfons nigdy też nie jest tytułowany hrabią Chester. Przez całe życie nosił tytuł lorda Alfonsa (the Lord Alphonso).