Bitwa pod Coulmiers
Wojna francusko-pruska | |||
![]() | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo wojsk francuskich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Francji ![]() | |||
47,93°N 1,66°E/47,932200 1,664440 |
Bitwa pod Coulmiers – starcie zbrojne, które miało miejsce 9 listopada 1870 roku pod wsią Coulmiers na zachód od Orleanu.
Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6a/%D0%9A%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0_%D0%BA_%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%82%D1%8C%D0%B5_%C2%AB%D0%9A%D1%83%D0%BB%D1%8C%D0%BC%D0%B8%D0%B5%C2%BB._%D0%92%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D1%8D%D0%BD%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB%D0%BE%D0%BF%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%8F_%D0%A1%D1%8B%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B0_%28%D0%A1%D0%B0%D0%BD%D0%BA%D1%82-%D0%9F%D0%B5%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B1%D1%83%D1%80%D0%B3%2C_1911-1915%29.jpg/220px-%D0%9A%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0_%D0%BA_%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%82%D1%8C%D0%B5_%C2%AB%D0%9A%D1%83%D0%BB%D1%8C%D0%BC%D0%B8%D0%B5%C2%BB._%D0%92%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D1%8D%D0%BD%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB%D0%BE%D0%BF%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%8F_%D0%A1%D1%8B%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B0_%28%D0%A1%D0%B0%D0%BD%D0%BA%D1%82-%D0%9F%D0%B5%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B1%D1%83%D1%80%D0%B3%2C_1911-1915%29.jpg)
Bitwa została stoczona pomiędzy francuską Armią Lotaryngii dowodzoną przez Louisa d’Aurelle de Paladinesa oraz siłami bawarskimi dowodzonymi przez generała Ludwiga von der Tann-Rathsamhausena. Francuzi zidentyfikowali obóz bawarskiej piechoty znajdujący się pod Coulmiers. Pierwszy atak rozpoczął się o 13:30 szturmem masy francuskiej piechoty. Bawarska piechota wystrzelała wszystkie naboje i zaczęła być ostrzeliwana przez artylerie. Drugi atak miał miejsce o 15:00[1]. Bawarczycy, przy zmasowanym ostrzale francuskiej artylerii, walczyli zaciekle przeciwko znacznie bardziej liczebnym Francuzom[2]. O zmroku generał Tann wycofał się w kierunku Angerville[3].
Po bitwie[edytuj | edytuj kod]
Wiadomość o zwycięstwie dotarła do Paryża i wywołała wśród obleganych obrońców stolicy euforię. Gotowość osiągnęły trzy nowe francuskie korpusy[3], natomiast Armia Lotaryngii wciąż maszerowała na Paryż mimo sprzeciwu d’Aurelle, który uważał, że należy poczekać z marszem, aby zregenerować wyczerpane zapasy armii[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wawro 2019 ↓, s. 292.
- ↑ Wawro 2019 ↓, s. 293.
- ↑ a b Wawro 2019 ↓, s. 294.
- ↑ Wawro 2019 ↓, s. 296–297.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Geoffrey Wawro: Wojna francusko-pruska. Niemieckie zwycięstwo nad Francją w latach 1870-1871. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019, s. 292–297. ISBN 978-83-7889-874-0.