Borys Masalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borys Masalski
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1909
Mińsk

Data i miejsce śmierci

11 września 1944
w okolicy Warszawy

Przebieg służby
Lata służby

1931–1932, 1939-1944

Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty
1 Pułk Piechoty

Stanowiska

szef sztabu: 620 PP (ACz)
1 PP (LWP)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Borys Masalski (ur. 15 maja 1909 w Mińsku, zm. 11 września 1944 w okolicy Warszawy) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego.

Urodził się w polskiej rodzinie w Mińsku w Rosji. W latach 1932-1933 odbył zasadniczą służbę wojskową w Armii Czerwonej. Ponownie został wcielony do wojska w 1939 roku. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, służył w 620 pułku piechoty, pełniąc funkcję szefa sztabu.

Jako Polak z pochodzenia, został skierowany przez dowództwo ACz do armii polskiej utworzonej w ZSRR. W 1 DP pełnił rolę specjalisty-instruktora[1]. Następnie przeszedł wraz z 3 PP i 1 PP szlak bojowy zakończony pod Warszawą. Uczestniczył w forsowaniu Wisły pod Dęblinem i Puławami. Zmarł w wyniku obrażeń jakich doznał w czasie wybuchu miny na podejściach do Wygody koło Warszawy[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.