Przejdź do zawartości

Centralny Zarząd Gazownictwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralny Zarząd Gazownictwa – jednostka organizacyjna Ministra Górnictwa i Energetyki, powołana w celu prowadzenia jako przedsiębiorstwo państwowe, nadzoru i kontroli nad zakładami gazowniczymi, w ramach narodowych planów gospodarczych, działając na zasadzie rozrachunku gospodarczego.

Powołanie Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki z 1950 r. w sprawie utworzenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: "Centralny Zarząd Gazownictwa" ustanowiono Zarząd[1]. Powołanie Zarządu pozostawało w związku z dekretem z 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych[2].

Nadzór państwowy nad Zarządem sprawował Minister Górnictwa i Energetyki.

Przedmiot działania Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem działania Zarządu koordynowanie, nadzorowanie, kontrolowanie oraz ogólne kierownictwo działalności przedsiębiorstw państwowych – zakłady gazownicze, funkcjonujące jako wyodrębnione przedsiębiorstwa państwowe.  

Zasady użytkowania gazu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Prezydium Rządu z 1952 r. w sprawie zasad użytkowania gazu w gospodarczo uzasadnionych przypadkach gazy mocne mogły być używane[3]:

  • w przemyśle - jako paliwo (do gorącej obróbki plastycznej, do wzbogacania gazów słabych, do opalania pieców martenowskich);
  • jako środek napędowy;
  • w przemyśle chemicznym - jako surowiec;
  • w przemyśle naftowym - do odbudowy ciśnienia złóż ropy.

Kierowanie Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Organem zarządzającym Zarządu była dyrekcja, powoływana i zwalniana przez Ministra Górnictwa i Energetyki, składająca się z dyrektora naczelnego, reprezentującego dyrekcję samodzielnie oraz z podlegających dyrektorowi trzech dyrektorów[1].

Do ważności zobowiązań zaciągniętych przez Zarząd, wymagane było współdziałanie zgodnie z uprawieniami:

  • dwóch członków dyrekcji,
  • jednego członka dyrekcji łącznie  z pełnomocnikiem handlowych,
  • dwóch pełnomocników handlowych łącznie w granicach ich pełnomocnictw.

Dyrekcja przedsiębiorstw reprezentowała przedsiębiorstwo wobec osób trzecich, władz i urzędów.      

Rada Nadzoru Społecznego[edytuj | edytuj kod]

Przy Zarządzie powołana była Rada Nadzoru Społecznego, która była niezależnym organem nadzoru, kontroli i opiniodawczym, podlegająca w swej działalności nadzorowi Prezydium Krajowej Rady Narodowej[1].

Wykaz przedsiębiorstw nadzorowanych przez Zarząd[edytuj | edytuj kod]

  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Warszawskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Warszawie[1];
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Gdańskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Gdańsku;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Toruńskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Toruniu;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Szczecińskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Szczecinie;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Poznańskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Poznaniu;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Wrocławskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą we Wrocławiu;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Zabrzańskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Zabrzu;
  • Zakłady Gazownictwa Okręgu Tarnowskiego – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Tarnowie;
  • Budownictwo Urządzeń Gazowniczych „Gazobudowa” - przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione - z siedzibą w Bytomiu.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 16 lutego 1950 r. w sprawie utworzenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: "Centralny Zarząd Gazownictwa". M.P. z 1950 r. nr 32, poz. 367
  2. Dekret z dnia 3 stycznia 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych. Dz.U. z 1947 r. nr 8, poz. 42
  3. Uchwała nr 630 Prezydium Rządu z dnia 30 lipca 1952 r. w sprawie zasad użytkowania gazu. M.P. z 1952 r. nr 69, poz. 1031