Cerkiew Soboru Najświętszej Maryi Panny w Strwiążyku
A-130 z dnia 10.03.1969 r.[1] | |||||||||||
kościół filialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie |
Soboru Najświętszej Maryi Panny (jako cerkiew) | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Ustrzyk Dolnych | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||||||||||
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne | |||||||||||
49°26′27,07″N 22°33′31,01″E/49,440853 22,558614 |
Cerkiew Soboru Najświętszej Maryi Panny (obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. bł. Marii Ledóchowskiej) – cerkiew greckokatolicka znajdująca się w Ustrzykach Dolnych, na osiedlu Strwiążek.
Jest to świątynia murowana wzniesiona w 1831 lub 1838 roku. Wew wnętrzu znajdował się ołtarz główny (wzorowany na świątyniach łacińskich) oraz ikonostas składający się tylko z czterech ikon namiestnych oraz Carskich i Diakońskich Wrót. Wyposażenie to pochodziło z przełomu XIX i XX wieku. Po 1951 roku w świątyni nie były odprawiane żadne nabożeństwa. Sporadycznie Cerkiew była wykorzystywana jako magazyn. W 1973 roku została przekazana rzymskokatolickiej wspólnocie w Ustrzykach Dolnych. Od 1977 roku, po kapitalnym remoncie, pełni funkcję kościoła filialnego parafii świętego Józefa Robotnika pod wezwaniem błogosławionej Marii Ledóchowskiej.
-
Elewacja południowa
-
Widok od strony prezbiterium
-
Na przycerkiewnym cmentarzu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2017-11-26] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Kryciński , Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 246, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .