Heinrich Husmann
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Heinrich Husmann (ur. 16 grudnia 1908 w Kolonii, zm. 8 listopada 1983 w Brukseli[1][2]) – niemiecki muzykolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W młodości uczył się gry na fortepianie i skrzypcach[1]. Od 1927 roku studiował na uniwersytecie w Getyndze u Friedricha Ludwiga, następnie od 1930 roku na Uniwersytecie Berlińskim u Johannesa Wolfa, Arnolda Scheringa, Friedricha Blumego oraz Ericha Moritza von Hornbostla[1][2]. Studiował ponadto matematykę, psychologię, filozofię oraz filologię francuską i łacinę średniowieczną[1]. W 1932 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie dysertacji Die dreistimmigen Organa der Notre-Dame-Schule[1][2]. W 1933 roku został zatrudniony jako asystent na uniwersytecie w Lipsku, gdzie w 1939 roku obronił habilitację[1]. Opiekował się kolekcją instrumentów muzycznych w Grassi-Museum i Collegium Musicum[1]. Powołany do wojska podczas II wojny światowej, odbył służbę w latach 1941–1943[1]. Po demobilizacji w 1944 roku wrócił do Lipska, gdzie został tymczasowym kierownikiem instytutu muzykologii[1][2]. W 1948 roku uzyskał drugą habilitację na uniwersytecie w Hamburgu[1][2]. Od 1949 roku był wykładowcą tej uczelni i kierownikiem jej instytutu muzykologii, w 1958 roku otrzymał tytuł profesora[1][2]. W 1960 roku przeniósł się na uniwersytet w Getyndze[1][2], gdzie kierował seminarium muzykologicznym, rozbudowanym przez niego o działy psychologii dźwięku i etnomuzykologii oraz kolekcję instrumentów muzycznych[1]. Wykładał gościnnie na Princeton University (1962, 1966) i University of Wisconsin (1967–1968)[1]. Po przejściu na emeryturę w 1977 roku pozostał czynny zawodowo, zmarł na atak serca podczas pracy w Bibliotece Królewskiej Belgii w Brukseli[1].
W swojej pracy naukowej zajmował się historią muzyki w średniowieczu oraz muzykologią systematyczną i porównawczą[1]. Opublikował wiele prac, m.in. Fünf- und siebenstellige Centstafeln zur Berechnung musikalischer Intervalle (Lejda 1951), Vom Wesen der Konsonanz (Heidelberg 1953), Einführung in die Musikwissenschaft (Heidelberg 1958) i Grundlagen der antiken und orientalischen Musikkultur (Berlin 1961)[2]. Einführung in die Musikwissenschaft ukazało się w 1968 roku w tłumaczeniu polskim pt. Wstęp do muzykologii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 338. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1648. ISBN 978-0-02-865528-4.