Honoryna
Honoryna, Honoria[1] – żeńskie imię łacińskie, stanowiące żeński odpowiednik łacińskiego imienia Honoryn, utworzonego od Honoriusza[2] przy pomocy przyrostka oznaczającego wyzwolenie i usynowienie. Patronką tego imienia jest św. Honoryna z Normandii[3].
W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, nie wykazano żadnych kobiet o imieniu Honoryna nadanym jako imię pierwsze[4] ani kobiet noszących imię Honoryna jako imię drugie[5].
Imię Honoryna/Honoria w innych językach[6][edytuj | edytuj kod]
- łacina – Honoria
- angielski – Honor, Honoria
- czeski – Honoria
- francuski – Honorine
- hiszpański – Honoria
- niemieckl – Honoria
- słowacki – Honóra, Honora
- włoski – Onoria.
Honoryna/Honoria imieniny obchodzi 27 lutego[1][7].
Kobiety noszące imię Honoryna[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- inne artykuły i przekierowania do artykułów zaczynające się od imienia Honoryna
- Conflans-Sainte-Honorine
- Sainte-Honorine-de-Ducy
- Sainte-Honorine-des-Pertes
- Sainte-Honorine-du-Fay
- Sainte-Honorine-la-Chardonne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bubak 1993 ↓, s. 138.
- ↑ Behindthename
- ↑ Santi e beati
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-02], Honoryna - imię pierwsze.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-02], Honoryna - imię drugie.
- ↑ Janowowa i in. 1991 ↓, s. 131.
- ↑ Honoryna [online], deon.pl [dostęp 2024-06-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Bubak Józef: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 246. ISBN 83-04-03860-9.
- Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 131, kol. środkowa. ISBN 83-04-03123-X.