Przejdź do zawartości

Jacek Maria Cormier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Jacek Maria Cormier
Louis Stanislas Henri Cormier
prezbiter
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1832
Orlean

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1916
Rzym

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

20 listopada 1994
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

21 maja

Jacek Maria Ludwik Cormier OP (ur. 8 grudnia 1832 w Orleanie, zm. 17 grudnia 1916 w Rzymie) – francuski dominikanin, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Kształcił się w diecezjalnym seminarium duchownym, lecz odczuwał powołanie do życia zakonnego – po święceniach kapłańskich w 1856 r. za zgodą swojego biskupa ordynariusza wstąpił do Zakonu Braci Kaznodziejów. Odbył nowicjat we Flavigny.

W roku 1859 złożył w Rzymie śluby wieczyste. Był kolejno submagistrem nowicjuszy w Viterbo i w Świętej Sabinie w Rzymie, magistrem nowicjuszy i przeorem w Corbara, pierwszym prowincjałem odnowionej Prowincji Tuluzy (1865), przeorem w Marsylii, Tuluzie i Saint-Maximin, asystentem generała (1891-1896), prokuratorem generalnym (od 1896), a w końcu generałem Zakonu (1904-1916).

Sprawując urząd generała doprowadził do odnowienia prowincji dominikańskich w Czechach, na Sycylii, w Kolumbii i w Aragonii oraz doprowadził do powstania nowych w Kanadzie i w Kalifornii. Wznowił działalność założonego przez św. Dominika klasztoru dominikanek w Prouille we Francji. Przyłączył do zakonu 32 zgromadzenia żeńskie. W 1908 r. doprowadził do przekształcenia dominikańskiego kolegium Angelicum w Międzynarodowy Instytut Papieski Angelicum z wydziałami filozofii, teologii i prawa kanonicznego.

Wydał wiele pism, w tym przede wszystkim listy dotyczące formacji zakonnej oraz dzieła ascetyczne, pedagogiczne i hagiograficzne.

Zmarł w Rzymie 17 grudnia 1916 roku. Jego grób znajduje się od 1934 roku w kościele uniwersyteckim św. Dominika i Sykstusa (Angelicum). 20 listopada 1994 roku został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II.