Joel Pohjanpalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joel Pohjanpalo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1994
Helsinki

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Venezia

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
HJK Helsinki
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011 Klubi-04 23 (33)
2011–2013 HJK Helsinki 50 (16)
2013–2022 Bayer Leverkusen 23 (7)
2013–2014 → VfR Aalen (wyp.) 22 (5)
2014–2016 → Fortuna Düsseldorf (wyp.) 55 (13)
2016 → Fortuna Düsseldorf II (wyp.) 1 (0)
2020 → Hamburger SV (wyp.) 14 (9)
2020–2021 → 1. FC Union Berlin (wyp.) 19 (6)
2021–2022 → Çaykur Rizespor (wyp.) 33 (16)
2022– Venezia 70 (41)
W sumie: 310 (146)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Finlandia U-15 4 (0)
2010  Finlandia U-16 13 (2)
2011  Finlandia U-17 1 (0)
2011  Finlandia U-18 10 (4)
2012  Finlandia U-19 3 (1)
2012–2015  Finlandia U-21 11 (2)
2012–  Finlandia 71 (15)
W sumie: 113 (24)
  1. ↑ Aktualne na: 10 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 26 marca 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons

Joel Pohjanpalo (ur. 13 września 1994 w Helsinkach) – fiński piłkarz grający na pozycji napastnika w Venezii oraz w reprezentacji Finlandii. Uczestnik Mistrzostw Europy 2020.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem akademii HJK Helsinki. Pierwszy raz w rezerwach zagrał w wieku 16 lat, w 2011 roku. Podczas swojego pierwszego sezonu w trzeciej lidze trafił 33 bramki w 21 spotkaniach[1]. 7 grudnia 2011 roku podpisał nowy kontrakt z HJK Helsinki, obowiązujący do 2015 roku[2].

26 października 2011 roku zadebiutował w Veikkausliidze przeciwko RoPS.

26 marca 2012 roku spędził tydzień na testach w Liverpoolu[3].

We wrześniu 2013 trafił do Bayeru 04 Leverkusen, z którego został od razu wypożyczony do VfR Aalen do czerwca 2014[4]. W kwietniu 2014 został wypożyczony na dwa lata do Fortuny Düsseldorf[5]. Następnie był wypożyczony do takich klubów jak: Hamburger SV i 1. FC Union Berlin. W 2021 został wypożyczony do Çaykur Rizesporu.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

14 listopada 2012 zadebiutował w reprezentacji Finlandii w wygranym 3:0 meczu z Cyprem[6][7].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Jest wnukiem lekkoatlety Juhaniego Vuoriego[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pohjanpalo Kakkosen A-lohkon Vuoden Pelaaja. 2011-10-27. [dostęp 2012-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-09)]. (fiń.).
  2. ↑ Kakkosen maaliennätystä sivunnut lupaus jatkaa pitkään HJK:ssa. 2011-12-07. [dostęp 2012-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-25)]. (fiń.).
  3. ↑ Joel Pohjanpalo Liverpoolin testiin. 2012-03-26. [dostęp 2012-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)]. (fiń.).
  4. ↑ Bayer holt Pohjanpalo und verleiht ihn nach Aalen. kicker.de, 2013-09-02. [dostęp 2015-09-08]. (niem.).
  5. ↑ Pohjanpalo wird an Fortuna Düsseldorf ausgeliehen. bayer04.de, 2014-04-28. [dostęp 2015-09-08]. (niem.).
  6. ↑ Suomi vierasvoittoon vuoden viimeisessä A-maaottelussa. yle.fi, 2012-11-14. [dostęp 2015-09-08]. (fiń.).
  7. ↑ Pohjanpalo päästettiin irti – Huuhkajat voitokkaita vieraissa. mtv.fi, 2012-11-14. [dostęp 2015-09-08]. (fiń.).
  8. ↑ Juha Kanerva: Mikä teräsvaari! Joel Pohjanpalon 74-vuotias isoisä nostaa jättipainot. iltasanomat.fi, 2014-11-14. [dostęp 2015-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-25)]. (fiń.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Skład reprezentacji Finlandii na Euro 2020

Finlandia

Królowie strzelców Serie B
1930–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joel_Pohjanpalo&oldid=73897141”