Kanał żeglugowy łączący

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śluza Łabędy na Kanale Gliwickim. W tle widać Port Gliwice.
Śluza Osowa Góra na Kanale Bydgoskim.
Przekrój wysokościowy Kanału Bydgoskiego.
Śluza Paniewo na Kanale Augustowskim.

Kanał żeglugowy łączący – rodzaj kanału żeglugowego[1][2][3][4][5], którego zadaniem jest zapewnienie połączenia jednej drogi wodnej z inną drogą wodną, poprzez przekroczenie działu wodnego, lub z ośrodkiem przemysłowym, miejskim, jeziorem albo innym obiektem, poprzez przedłużenie istniejącej drogi wodnej, także wykreowanie bocznej odnogi dla takiej drogi wodnej[2][4][5]. Nazwa tego typu kanałów odpowiada potocznemu rozumieniu pojęcia "łączenie"[6][7].

Rodzaje kanałów łączących[edytuj | edytuj kod]

Kanały żeglugowe łączące dzielą się na dwa rodzaje[1][2][4][5]:

Kanały wododziałowe zapewniają połączenie dróg wodnych przebiegających odrębnymi rzekami lub dolinami rzecznymi, a tym samym umożliwiają jednostkom pływającym przekroczenie działu wodnego. Są to więc kanały budowane jako kanały zamknięte. Ten rodzaj kanałów żeglugowych umożliwia stworzenie spójnego systemu dróg wodnych, poprzez łączenie ze sobą istniejących, odrębnych na poszczególnych rzekach (dorzeczach), dróg wodnych[4][5][8][9].

Kanały dojazdowe buduje się jako kanały otwarte lub zamknięte. Stanowią one szlak żeglugowy który kończy się przy wybranym obiekcie portem lub nabrzeżem przeładunkowym[2][4][5].

Przykłady kanałów łączących w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Przykładami kanałów łączących istniejących w Polsce są:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kulczyk i Winter 2003 ↓, s. 265.
  2. a b c d Kulczyk i Winter 2003 ↓, s. 281-282.
  3. Szling i Winter 1988 ↓, s. 52.
  4. a b c d e Szling i Winter 1988 ↓, s. 57-59.
  5. a b c d e f Tołkacz 2010 ↓, s. 53-56.
  6. SJP łączyć 2014 ↓.
  7. SJP połączyć 2014 ↓.
  8. Kulczyk i Winter 2003 ↓, s. 278.
  9. Pawłowski 1911 ↓, s. 1 (s. 9 PDF).
  10. a b Tołkacz 2010 ↓, s. 154.
  11. a b Kulczyk i Winter 2003 ↓, s. 29.
  12. Szling i Winter 1988 ↓, s. 8, 15.
  13. a b Pawłowski 1911 ↓, s. 6-7 (s.14-15 PDF).
  14. Pawłowski 1911 ↓, s. 25-31 (s. 33-39 PDF).
  15. Pawłowski 1911 ↓, s. 20-25 (s. 28-33 PDF).
  16. Kulczyk i Winter 2003 ↓, s. 26-27, 29, 32.
  17. Szling i Winter 1988 ↓, s. 7-11.
  18. Szling i Winter 1988 ↓, s. 59.
  19. Szling i Winter 1988 ↓, s. 87.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kulczyk, Jan Winter: Śródlądowy transport wodny. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 2003. (pol.).
  • Stanisław Pawłowski: Niektóre kanały spławne na ziemiach polskich. Lwów: Związkowa drukarnia we Lwowie, 1911. (pol.).
  • Zbigniew Szling, Jan Winter: Drogi wodne śródlądowe. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1988, seria: skrypt Budownictwo. (pol.).
  • Lech Tołkacz: INFRASTRUKTURA TRANSPORTU WODNEGO. T. I: INFRASTRUKTURA TRANSPORTU ŚRÓDLĄDOWEGO. Szczecin: 2010. (pol.).
  • łączyć. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2014-06-30]. (pol.).
  • połączyć. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2014-06-30]. (pol.).