Przejdź do zawartości

Kazimierz Koszutski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Koszutski
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1922
Lwów

Data śmierci

11 marca 1996

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Maria Koszutski (ur. 17 listopada 1922 we Lwowie, zm. 11 marca 1996) – polski poeta, prozaik, autor audycji radiowych, tłumacz języków niemieckiego, czeskiego i ukraińskiego[1].

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutował jako poeta w 1938 r. na łamach dwutygodnika „Pokolenie” (Lwów). W 1943 r. był więziony przez gestapo. Od 1947 r. mieszkał we Wrocławiu. W latach 1946–1948 był członkiem PPS, od 1948 roku należał do PZPR[2]. W latach 1952–1971 był redaktorem Polskiego Radia. W latach 1972–1979 pełnił funkcję redaktora czasopisma „Wiadomości”. W latach 1978–1980 był kierownikiem literackim Teatru Dramatycznego w Legnicy. Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi i nagrodę literacką miasta Wrocławia w 1964 roku.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Trudny horyzont (poezje)
  • Spotkanie o zmierzchu (opowiadania)
  • Ostatnia ziemia (poezje)
  • Szeptem (poezje)
  • Dorzecza dosłowności (poezje)
  • Nie wierzcie tulipanom (opowiadania)
  • W miasteczku za trzy grosze (opowiadania)
  • Uprawianie pamięci (poezje)
  • Świadectwo tożsamości (poezje)
  • Imiona bezsenności (opowiadania)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 408. ISBN 83-7384-561-5.
  2. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 437. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]