Przejdź do zawartości

Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie
Ilustracja
Wejście do podziemnej trasy w sztolni „Lech”
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowa Ruda

Adres

ul. Obozowa 4

Data założenia

1996

Zakres zbiorów

górnictwo

Dyrektor

Barbara Korbas – właściciel

Położenie na mapie Nowej Rudy
Mapa konturowa Nowej Rudy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie”
Ziemia50°35′23,586″N 16°30′42,044″E/50,589885 16,511679
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Muzeum Górnictwa w Nowej Rudzie – prywatne muzeum z siedzibą w Nowej Rudzie. Placówka mieści się w dawnej Kopalni Węgla Kamiennego Nowa Ruda. W skład placówki – oprócz muzeum – wchodzi Podziemna Trasa Turystyczna „Kopalnia Węgla Kamiennego w Nowej Rudzie”.

Idea powołania muzeum powstała w 1992 roku, a orędownikiem jego powstania był pracownik noworudzkiej kopalni, mgr inż. Czesław Lis. Bazą do utworzenia placówki była Sztolnia Ćwiczebna Zespołu Szkół Górniczych. Koncepcja muzeum została zaakceptowana przez władze miasta Nowa Ruda. Obecnie właścicielem obiektu jest Barbara Korbas, prowadząca działalność pod nazwą Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Kopalnia Węgla”.

W skład ekspozycji, prezentowanej w budynku dawnej dyspozytorni wchodzi wystawa, prezentująca noworudzkie górnictwo węgla kamiennego: jego historię i organizację, górnicze narzędzia i urządzenia, stroje i ubiory robocze oraz modele dawnych budynków i maszyn. Ponadto zobaczyć można konstrukcję szybu „Lech”. W skład podziemnej części muzeum wchodzi trasa turystyczna o długości 700 metrów, urządzona w sztolni „Lech” w dawnym polu górniczym „Piast”. Zgromadzono w niej szereg działających maszyn i urządzeń charakterystycznych dla górnictwa węgla kamiennego[1]. Podczas zwiedzania trasy prezentowane są m.in. technologie zabezpieczania chodników, metody wydobycia i transportu węgla, urządzenia górnicze (kombajn górniczy, wrębiarka). Do elementów trasy należą m.in. okazy skamieniałej araukarii czy tzw. „ul” czyli górnicza ubikacja. Przewidziane jest również spotkanie ze Skarbnikiem. Dzięki umiejscowieniu sztolni w górze, trasa przebiega poziomo.

Zwiedzanie trasy kończy wyjazd elektryczną kolejką górniczą, mogącą zabrać do 36 osób. Tory mają prześwit 430 mm, a długość pokonywanej trasy wynosi ok. 200 metrów[1]. Pociąg złożony z trzech oryginalnych czteroosiowych wagonów osobowych do transportu dołowego ciągnie niemiecka akumulatorowa lokomotywa Jung z 1963 roku[1]. Na terenie obiektu eksponowany jest też pociąg z kopalni „Słupiec” o rozstawie szyn 600 mm[1].

Muzeum jest obiektem całorocznym, czynnym codziennie, z niewielkimi wyjątkami w święta. Wstęp jest płatny, wejścia o określonych godzinach (pełnych i połówkach), zależnych od pory roku.

Podziemna trasa turystyczna – kolejka


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Tomek Jankowski. Muzeum górnictwa KWK „Piast” Nowa Ruda. „Stalowe Szlaki”. Nr 3/2013 (117), s. 9, 2013. ISSN 1234-2696. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_Górnictwa_w_Nowej_Rudzie&oldid=73905776”