Nowa Słowenia
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
2000 |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
Nowa Słowenia (słoweń. Nova Slovenija, NSi) – słoweńska prawicowa, chadecka partia polityczna, działająca od 2000.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nową Słowenię powołała w 2000 grupa polityków wywodzących się ze Słoweńskich Chrześcijańskich Demokratów, które to ugrupowanie wcześniej w tym samym roku sfederowało się ze Słoweńską Partią Ludową. Wśród inicjatorów powołania NSi znaleźli się Lojze Peterle i Andrej Bajuk, który objął stanowisko jej przewodniczącego.
W wyborach parlamentarnych w 2000 i 2004 partia uzyskiwała swoją reprezentację w parlamencie krajowym. Od 2004 do 2008 NSi współtworzyła koalicyjny rząd z Janezem Janšą na czele. W 2007 popierała kandydaturę Lojze Peterle w wyborach prezydenckich. W wyborach w 2008 nie przekroczyła wyborczego progu. W rezultacie Andrej Bajuk zrezygnował z kierowania partią[1]. Na czele partii stanęła Ljudmila Novak. Pod jej przywództwem w wyborach w 2011 NSi powróciła do parlamentu krajowego, a w 2012 przystąpiła do koalicji popierającej drugi rząd Janeza Janšy. W 2013 po rozpadzie koalicji i zmianie rządu znalazła się w opozycji.
W 2018 nowym przewodniczącym ugrupowania został Matej Tonin[2]. W 2020 partia dołączyła do nowej centroprawicowej koalicji[3], która utworzyła kolejny gabinet Janeza Janšy. Po wyborach w 2022 powróciła do opozycji.
Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]
Wybory do Zgromadzenia Narodowego[4]:
- 2000: 8,6% głosów, 8 mandatów
- 2004: 9,1% głosów, 9 mandatów
- 2008: 3,4% głosów, 0 mandatów
- 2011: 4,9% głosów, 4 mandaty
- 2014: 5,5% głosów, 5 mandatów
- 2018: 7,1% głosów, 7 mandatów
- 2022: 6,9% głosów, 8 mandatów[5]
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 NSi zajęła pierwsze miejsce w kraju (23,6% głosów i 2 mandaty). W 2009, rok po porażce w wyborach krajowych, z wynikiem 16,6% wprowadziła 1 europosła. W 2014 poparcie na poziomie 16,5% dla koalicji Nowej Słowenii z ludowcami przełożyło się na 2 miejsca w PE VIII kadencji (w tym 1 dla NSi)[6]. Również 1 mandat w Europarlamencie Nowa Słowenia zdobywała w 2019 (11,1% głosów)[7] i 2024 (7,7% głosów)[8].
NSi przystąpiła do Europejskiej Partii Ludowej[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrej Bajuk ponudil odstop. rtvslo.si, 21 września 2008. [dostęp 2024-06-13]. (słoweń.).
- ↑ Ljudmila Novak odstopila, Tonin v.d. predsednika NSi. delo.si, 31 stycznia 2018. [dostęp 2024-06-13]. (słoweń.).
- ↑ SDS, SMC, NSi & DeSUS Agree to Coalition with Janša as PM. total-slovenia-news.com, 25 lutego 2020. [dostęp 2024-06-13]. (ang.).
- ↑ Parties and Elections in Europe: Slovenia. parties-and-elections.eu. [dostęp 2024-06-13]. (ang.).
- ↑ Slovenija odločila: v vseh volilnih enotah zmagalo Gibanje Svoboda. 24ur.com, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-25]. (słoweń.).
- ↑ Uradno: evropski poslanci so Zver, Tomc, Šulin, Peterle, Bogovič, Šoltes, Vajgl, Fajon. times.si, 25 maja 2014. [dostęp 2024-06-13]. (słoweń.).
- ↑ SDS, SD in LMŠ z dvema poslancema, SLS in NSi z enim. mladina.si, 26 maja 2019. [dostęp 2024-06-13]. (słoweń.).
- ↑ Povolilna analiza: v opoziciji in Gibanju Svoboda zadovoljni, Levica zaskrbljena. 24ur.com, 11 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-13]. (słoweń.).
- ↑ Nowa Słowenia na stronie Europejskiej Partii Ludowej. [dostęp 2024-06-13]. (ang.).
| Partie reprezentowane w parlamencie krajowym lub europejskim |
|---|
