Pałacyk gościnny Branickich w Białymstoku
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Styl architektoniczny |
barokowy |
Architekt |
prawdopodobnie Jan Zygmunt Deybel |
Ukończenie budowy |
poł. XVIII w. |
Zniszczono |
1944 |
Odbudowano |
1950 |
Położenie na mapie Białegostoku ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
![]() |
Pałacyk gościnny Branickich – pałac w Białymstoku zbudowany w połowie XVIII wieku (ok. roku 1771) w stylu barokowym, prawdopodobnie według projektu Jana Zygmunta Deybela. Znajduje się przy ul. Kilińskiego 6[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Śmierć Branickiego przerwała budowę na kilka lat, prace przy urządzaniu wnętrz zostały podjęte w roku 1776 i zakończone w roku następnym. Ich wykonawcą był ówczesny nadworny architekt Izabeli – Jan Sękowski, który tu mieszkał. W roku 1796 budynek został wydzierżawiony Kamerze, mieściła się w nim siedziba prezydenta Kamery. Po śmierci Izabeli, wraz z całym zespołem pałacowo-ogrodowym znalazł się w posiadaniu cara Aleksandra I, w 1837 roku przekazany Instytutowi.
Został spalony w 1944 r., odbudowany w 1950 na siedzibę Muzeum Ruchu Rewolucyjnego. Obecnie mieści się tam Urząd stanu cywilnego. Nazywany również: Pałacykiem, domem Koniuszego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2020-05-13] .
- ↑ Zwiedzanie Pałacyku Gościnnego. [w:] Departament Komunikacji Społecznej Urzędu Miejskiego w Białymstoku [on-line]. 26.04.2017. [dostęp 2020-04-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pałacyk Gościnny Branickich. gazeta.pl Białystok, 2005-03-25. [dostęp 2009-11-12].