Pan Trzech Pagórków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pan Trzech Pagórków
Ilustracja
Pałac Krasińskich w Opinogórze
Autor

Zygmunt Krasiński

Typ utworu

powieść

Data powstania

1828

Wydanie oryginalne
Język

polski

Pan Trzech Pagórków – powieść Zygmunta Krasińskiego z 1828, powieść o pierwszym właścicielu rodowej Opinogórysrogim Opinie.

O utworze[edytuj | edytuj kod]

Pan Trzech Pagórków (Ułamki ze starego rękopisu) stanowią prezent urodzinowy szesnastoletniego autora dla ojca Wincentego. Powieść wykorzystuje modną wówczas, zwłaszcza w powieści grozy mistyfikację, pozwalającą przy pomocy znalezionych rzekomo starych rękopisów uprawdopodobnić opisywane zdarzenia. Krasiński wywodzie powieści nazwę rodzinnej Opinogóry od średniowiecznego przodka srogiego Opina. Pisarz wzoruje go na skonfliktowanych ze światem zewnętrznym bohaterach byronowskich oraz na krwiożerczej postaci Hana z Islandii Wiktora Hugo. Utwór nie został opublikowany za życia Krasińskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zygmunt Krasiński: Dzieła literackie. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 17-38.
  • Zbigniew Sudolski: Zygmunt Krasiński. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.