Połączenie gwintowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Połączenia gwintowepołączenia rozłączne bezpośrednie kształtowo-cierne, gdyż łącznikami wiążącymi są występy i odpowiadające im wgłębienia, w postaci gwintów, są ukształtowane na elementach głównych[1]. Połączenia gwintowe zwykle znajdują zastosowanie jako połączenia ruchowe w mechanizmach zamieniających ruch obrotowy na postępowy np. napędach obrabiarek, prasach czy podnośnikach. Połączeniami gwintowymi spoczynkowymi jest np. połączenie rurowe.

Wzory[edytuj | edytuj kod]

Długość robocza gwintu[edytuj | edytuj kod]

Minimalna długość połączenia gwintowego gwarantująca przeniesienie zadanego obciążenia

gdzie:

– zadana siła rozciągająca połączenie,
– przyjęty współczynnik bezpieczeństwa,
– skok gwintu,
– średnica nominalna gwintu zewnętrznego,
– średnica nominalna gwintu wewnętrznego,
– naprężenia dopuszczalne
– dopuszczalne naprężenia naciskające.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Skoć, Jacek Spałek, Podstawy konstrukcji maszyn, t. 1, Warszawa: WNT, 2006, ISBN 83-204-3175-1, ISBN 83-204-3133-6, OCLC 830771533.