Sosna na Wzgórzu Krasińskiego

Sosna na Wzgórzu Krasińskiego

pomnik przyrody ustanowiony 15.12.1956
Aleja Filozofów i uschnięta sosna
Państwo	Polska
Lokalizacja	Wierzenica
Nazwa systematyczna	sosna zwyczajna
Położenie na mapie gminy Swarzędz Sosna na Wzgórzu Krasińskiego
Położenie na mapie Polski Sosna na Wzgórzu Krasińskiego
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Sosna na Wzgórzu Krasińskiego
Położenie na mapie powiatu poznańskiego Sosna na Wzgórzu Krasińskiego
52°27′38,4″N 17°04′42,1″E

Sosna na Wzgórzu Krasińskiego – pomnik przyrody (orzeczenie nr 258/62 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 15 grudnia 1956 r.) – sosna zwyczajna, zlokalizowana na Wzgórzu Krasińskiego w Wierzenicy, bezpośrednio przy tzw. Alei Filozofów (oddział leśny 20a).

Sosna rosła na terenie szkółki leśnej Cieszkowskich. Miała nietypową budowę: niski, przysadzisty pień i gęstą, nisko osadzoną koronę w formie owalu lub gniazda. Zygmunt Krasiński, spacerując w tym rejonie w towarzystwie swojego przyjaciela Augusta Cieszkowskiego, dostrzegł piękno tego nietypowego drzewa i często pod nim przesiadywał. Do miejscowych legend należy, że czytywał pod nią listy od swojej wielkiej miłości – Delfiny Potockiej oraz to, iż po ostatnim wyjeździe artysty drzewo zaczęło usychać z tęsknoty, nie słysząc na głos odczytywanych przez wieszcza listów. Obecnie sosna jest martwa i nie zachowała się już jej nietypowa korona. Tutejsze okazy sosen wspomina w swoim dzienniku Janina z Puttkamerów Żółtowska, prawnuczka Maryli Wereszczakówny – wczesnej miłości Adama Mickiewicza.

W 2014 sosnę wyeksponowano, otoczono płotkiem i ustawiono obok tablicę turystyczną.

Bibliografia

• Pomnik przyrody: sosna zwyczajna (Orzeczenie nr 258/62 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 15 grudnia 1956 r.)