Przejdź do zawartości

System sprężonego powietrza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System sprężonego powietrza – zespół urządzeń służących do wytwarzania, uzdatniania, dystrybucji i magazynowania sprężonego powietrza, a także urządzenia odbiorniki sprężonego powietrza. Do wytwarzanie sprężonego powietrza służą sprężarki powietrza[1]. Uzdatnianie odbywa się za pomocą chłodnic, osuszaczy, separatorów wody i filtrów sprężonego powietrza. Powietrze jest magazynowane w zbiornikach ciśnieniowych, natomiast dystrybuowane za pomocą systemu rur. Odbiornikami sprężonego powietrza są narzędzia, maszyny i procesy przemysłowe zasilane pneumatycznie (np. maszyny pakujące, systemy transportu, automatyka i roboty przemysłowe)[2]. Występują dwa podstawowe rodzaje systemów sprężonego powietrza:

  • Systemy bezolejowe - stosowane w aplikacjach, które nie tolerują nawet najmniejszej zawartości oleju w sprężonym powietrzu (najczęściej system taki wyposażony jest w sprężarkę bezolejową).
  • Systemy olejowe - stosowane w mniej wymagających aplikacjach (system ze sprężarką z olejem w komorze sprężania)[3].
Bezolejowy system sprężonego powietrza


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Systemy sprężonego powietrza [online], Pneumatyka.eu [dostęp 2020-02-26] (pol.).
  2. Improving Compressed Air System Performance, Compressed Air Challange and the United States Department of Energy 2003, DOE/GO-102003-1822
  3. The facts about oil-free compressed air [online], www.plantservices.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).