Szwadron Huzarów Króla
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
Szwadron Huzarów Króla – oddział kawalerii armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.
Szwadron liczył 69 „głów”. Byli to: 1 major, 1 chorąży, 1 wachmistrz, 1 podchorąży, 2 kaprali, 1 dobosz, 2 trębaczy, 60 szeregowych[1].
Dowódcy szwadronu[edytuj | edytuj kod]
- mjr Jan Załuskowski
- mjr Jan Strzeżyński[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 513.
- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 382.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Konstanty Górski: Historya jazdy polskiej. Kraków: Spółka wydawnicza Polska, 1894.
- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.