Testowanie eksploracyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Testowanie eksploracyjne jest podejściem do testowania oprogramowania, które opisuje się jako równoczesne uczenie się i uruchomienie testu.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Cem Kaner(inne języki), który ukuł pojęcie w 1983 roku[1], definiuje testowanie eksploracyjne jako „styl w testowaniu, kładący nacisk na wolność jednostki i odpowiedzialności pojedynczego testera do ciągłej optymalizacji jakości pracy poprzez traktowanie uczenia powiązanego z testowaniem, projektowania testów, uruchamiania testów i interpretację rezultatów testów jako wzajemnie wspierające się aktywności, które wykonywane są równolegle w trakcie trwania projektu.”[2]

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Testowanie eksploracyjne jest szczególnie przydatne tam, gdzie brak jest odpowiedniej dokumentacji wymagań i gdzie specyfikacja programu jest niekompletna, lub tam gdzie brakuje czasu. Podejście to może być również użyte do zweryfikowania czy poprzednie testy (np. formalne) znalazły najważniejsze defekty[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kaner, Falk, and Nguyen, Testing Computer Software (Second Edition), Van Nostrand Reinhold, New York, 1993. p. 6, 7-11.
  2. Cem Kaner, A Tutorial in Exploratory Testing, s. 36.
  3. Testowanie eksploracyjne to informacja [online], testerzy.pl [dostęp 2021-06-23] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]