Trefl Sopot (piłka siatkowa kobiet)
Pełna nazwa |
Atom Trefl Sopot |
---|---|
Przydomek |
Atomówki |
Maskotka |
Treflik |
Barwy |
biało-niebiesko-zielone |
Data założenia |
2008 |
Debiut w najwyższej lidze |
5 grudnia 2010 |
Data rozwiązania |
2017 |
Państwo | |
Adres |
Plac Dwóch Miast 1 |
Hala sportowa |
Ergo Arena |
Właściciel |
Kazimierz Wierzbicki |
Prezes |
Marek Wierzbicki |
Trener | |
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Atom_Trefl_Sopot_vs_Muszynianka_%285772893234%29.jpg/220px-Atom_Trefl_Sopot_vs_Muszynianka_%285772893234%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/82/Atom_Trefl_Sopot_%286732845901%29.jpg/220px-Atom_Trefl_Sopot_%286732845901%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Atom_Trefl_Sopot_2013.jpg/220px-Atom_Trefl_Sopot_2013.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/af/Polish_Volleyball_Cup_Pi%C5%82a_2013_%288555885262%29.jpg/220px-Polish_Volleyball_Cup_Pi%C5%82a_2013_%288555885262%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Atom_Trefl_Sopot_2013_02.jpg/220px-Atom_Trefl_Sopot_2013_02.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5c/Atom_Trefl_Sopot_2014-2015.jpg/220px-Atom_Trefl_Sopot_2014-2015.jpg)
Atom Trefl Sopot – polski żeński klub siatkarski z siedzibą w Sopocie, założony w 2008 roku. Dwukrotny mistrz Polski oraz uczestnik Ligi Mistrzyń.
Od 2008 roku klub działał jako spółka akcyjna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Klub powstał w sierpniu 2008 roku pod nazwą Trefl Piłka Siatkowa Gdynia S.A. z inicjatywy prezesa Kazimierza Wierzbickiego oraz Barbary Zakrzewskiej - Wiceprezes Trefl Piłka Siatkowa S.A. Od momentu założenia, celem klubu był awans do I ligi a następnie do PlusLigi Kobiet. Począwszy od sezonu 2008/2009 zarząd oraz drużyna konsekwentnie realizowała założenia oraz postawione cele, dlatego zakontraktowano grupę zawodniczek występujących wcześniej w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce.
W sezonie 2010/11 założeniem trenera było połączenie doświadczenia zawodniczek o znanych nazwiskach z młodością tych dopiero budujących kariery. W składzie znalazły się m.in. podwójne „Złotka” – Dorota Świeniewicz, Izabela Bełcik i Magdalena Śliwa, a także brązowe medalistki Mistrzostw Europy 2009 Eleonora Dziękiewicz i Paulina Maj, które stanowiły mocny, polski trzon drużyny. Doskonałym dopełnieniem okazały się gwiazdy światowej siatkówki – reprezentantki: Francji Kinga Maculewicz i Hiszpanii: Amaranta Fernández, a także Rosjanka Olga Fatiejewa. Występowały też: Izabela Śliwa, Katarzyna Konieczna, Ewelina Sieczka, Natalia Nuszel, a także reprezentujące Turcję Neriman Özsoy i Meryem Boz. Jak pokazał czas, zawodniczki te znakomicie porozumiewały się na boisku, co zaowocowało srebrnym medalem mistrzostw Polski. W finale play off PlusLigi drużyna Atomu Trefla Sopot musiała uznać wyższość zespołu Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna.
W swoim pierwszym sezonie w ekstraklasie zawodniczki wywalczyły zatem wicemistrzostwo Polski, co uprawniło je do występu w Lidze Mistrzyń 2011/12. W związku z przywilejem gry o Puchar Europy zespół został wzmocniony. Reprezentantki Niemiec, Margareta Kozuch i Corina Ssuschke-Voigt, oraz Stanów Zjednoczonych, Alisha Glass i Megan Hodge, to zawodniczki rozpoznawane na całym siatkarskim świecie. Obraz drużyny w jej drugim sezonie dopełniły utalentowane Polki: Maja Tokarska, Dorota Wilk i Magdalena Saad. Atomówki grały więc o najwyższe cele zarówno w kraju, jak i w Europie. Pierwszymi rywalkami na międzynarodowej arenie były: rosyjskie Dynamo Kazań, szwajcarskie Voléro Zurych i czeska VK Modranska Prostějov. Sopocianki zajęły w grupie drugie miejsce i awansowały do ⅛ finału, w którym trafiły na bardzo trudnego przeciwnika – klubowe mistrzynie świata i wicemistrzynie Europy, Rabitę Baku. Pierwsze spotkanie wicemistrzynie Polski wygrały jednak 3:1, odnosząc największy sukces w półtorarocznej historii klubu. Rewanż w Baku, zakończył się identycznym wynikiem dla rywalek. O awansie do ¼ finału decydował zatem dodatkowy „złoty set”, wygrany przez Rabitę 15:6. Siatkarki Atomu Trefla Sopot odpadły zatem z elitarnych rozgrywek. Pogodziły to z bardzo dobrymi występami (15 zwycięstw – 3 porażki) w PlusLidze Kobiet, w której zajęły drugie miejsce po fazie zasadniczej. W I rundzie play off wyeliminowały Budowlanych Łódź w stanie rywalizacji 2-0. W II rundzie zagrały, podobnie jak rok wcześniej, z Tauronem MKS Dąbrowa Górnicza. Atomówki pokonały swoje rywalki dopiero po piątym meczu, zakończonym kolejnym tie-breakiem. W finale kibice uważnie śledzili także powtórkę sprzed roku. Atom Trefl Sopot w dwóch pierwszych spotkaniach podejmował na wyjeździe lidera rundy zasadniczej, Bank BPS Muszyniankę Fakro. Po wygranej 3:2 w czwartym spotkaniu mogły się cieszyć z wywalczenia złotego medalu mistrzostw Polski.
Kształt zespołu zmienił się diametralnie w kolejnym sezonie. W drużynie pozostały jedynie dwie zawodniczki, obie odpowiadające za rozegranie - Izabela Bełcik i Dorota Wilk. Ostatecznie zespół stał się połączeniem młodości z doświadczeniem, choć znanych siatkarek nie brakowało - nową libero została Mariola Zenik, przyjęcie wzmocniły reprezentantki Polski Anna Podolec oraz Klaudia Kaczorowska, znana Brazylijka - Érika Coimbra, czy też Australijka Rachel Rourke. Trenerem drużyny został Jerzy Matlak, a funkcję jego asystenta powierzono Adamowi Grabowskiemu. Kilka miesięcy później trener Grabowski objął funkcję pierwszego szkoleniowca mistrzowskiej drużyny. Z meczu na mecz polskim kibicom coraz bardziej przypominała o sobie środkowa Yulia Shelukhina, a coraz jaśniej błyszczała gwiazda jej młodszej koleżanki, Justyny Łukasik. Gwiazdą ligi szybko stała się jednak Rourke, która wraz z ostatnim meczem sezonu ustanowiła rekord ligi, zdobywszy w sezonie 577 punktów. Finały ligi z udziałem ATOMu Trefla Sopot i Tauronu MKS Dąbrowa Górnicza wymagały rozegrania pięciu meczów, najpierw zawodniczki z Dąbrowy zwyciężyły u siebie najpierw 3:0, a później 3:1. Oznaczało to więc że Atomówki do meczów, w ERGO ARENIE podchodziły z dwoma przegranymi co oznaczało, że jakakolwiek porażka będzie oznaczała zdobycie tytułu przez zespół z Dąbrowy Górniczej. W pierwszym meczu w Sopocie zawodniczki Waldemara Kawki prowadziły 2:1 w setach, jednak zawodniczki Atomu odrobiły seta doprowadzając do tie break'a. Zespół z południa Polski prowadził w 5 secie 14:11, ostatecznie jednak przegrał go w stosunku 17:15 i cały mecz 3:2. W czwartym meczu finałowym, Atomówki prowadziły już 2:1 i w czwartym secie prowadziły 24:20, ostatecznie oddały go jednak rywalkom. Siatkarki Waldemara Kawki w tie breaku wyszyły na prowadzenie 9:4, jednak tak jak i w pierwszym meczu sopocianki odrobiły straty i wygrały tie break i wyrównały stan rywalizacji do trzech zwycięstw na 2:2, co oznaczało, że Mistrza wyłoni 5 mecz w Dąbrowie Górniczej. Mecz o mistrzostwo rozpoczął się od dwóch wygranych przez Dąbrowianki setów do 18 i 20, zaś dwa następne padły łupem Atomówek i zostały wygrane do 23 i do 17, co oznaczało, że o tym kto zdobędzie tytuł Mistrza Polski, zdecyduje tie break. Ten po punkcie zdobytym potrójnym blokiem padł łupem zawodniczek Atomu Trefla Sopot który drugi raz z rzędu został Mistrzem Polski[1].
Od sezonu 2017/18 zespół przeniesiono do Krakowa, gdzie występował pod nazwą Trefl Proxima Kraków[2][3].
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Polski
Puchar Polski
Superpuchar Polski
Puchar CEV
2. miejsce: 2015
- CEV Best Organiser Award 2013
Kadra zespołu na ostatni sezon[edytuj | edytuj kod]
- Z tym tematem związana jest kategoria:
- Trener:
Piotr Olenderek
Nr | Imię i nazwisko | Data ur. | Wzrost | Pozycja |
---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
23 kwietnia 1998 | przyjmująca | |
2 | ![]() |
12 marca 1991 | 177 | przyjmująca |
3 | ![]() |
26 listopada 1999 | 185 | przyjmująca |
4 | ![]() |
31 października 1988 | 190 | środkowa |
5 | ![]() |
2 grudnia 1998 | 180 | przyjmująca |
6 | ![]() |
16 września 1984 | 183 | środkowa |
7 | ![]() |
19 lutego 1996 | 186 | przyjmująca |
8 | ![]() |
25 października 1996 | 189 | atakująca |
9 | ![]() |
10 listopada 1994 | 186 | środkowa |
10 | ![]() |
19 kwietnia 1996 | 181 | rozgrywająca |
11 | ![]() |
27 stycznia 1993 | 188 | środkowa |
13 | ![]() |
24 maja 1994 | 175 | rozgrywająca |
14 | ![]() |
6 listopada 1999 | przyjmująca | |
16 | ![]() |
1 maja 1997 | 173 | libero |
17 | ![]() |
15 czerwca 1998 | 172 | libero |
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
Imię i nazwisko | Okres pełnienia funkcji | |
---|---|---|
![]() |
2008 | 2010 |
![]() |
2010 | 06.2012 |
![]() |
6.2012 | 12.2012 |
![]() |
12.2012 | 05.2013 |
![]() |
05.2013 | 04.2014 |
![]() |
04.2014 | 05.2014 |
![]() |
05.2014 | 06.2016 |
![]() |
07.2016 | 03.2017 |
![]() |
03.2017 |
Kapitanowie[edytuj | edytuj kod]
Lata[4] | Imię i nazwisko | Uwagi |
---|---|---|
2010–2012 | Dorota Świeniewicz | Do 02.2012 |
2012-2015 | Izabela Bełcik | |
2015-2016 | Anna Miros | |
2016-2017 | Magdalena Damaske |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
Zawodniczka | Liczba | Lata |
---|---|---|
![]() |
130 | 2010–2015 |
![]() |
110 | 2012–2016 |
![]() |
105 | 2012–2016 |
![]() |
87 | 2012–2017 |
![]() |
81 | 2012–2016 |
![]() |
73 | 2011–2012 oraz 2014–2016 |
![]() |
60 | 2014–2016 |
![]() |
59 | 2012–2014 |
![]() |
58 | 2013–2015 |
![]() |
55 | 2014–2016 |
Zawodniczka | Liczba | Lata |
---|---|---|
![]() |
915 | 2014–2016 |
![]() |
784 | 2012–2016 |
![]() |
623 | 2012–2016 |
![]() |
604 | 2011–2013 |
![]() |
577 | 2012–2013 |
![]() |
539 | 2012–2016 |
![]() |
535 | 2013–2015 |
![]() |
514 | 2011–2012 oraz 2014–2016 |
![]() |
448 | 2010–2015 |
![]() |
440 | 2012–2014 |
Stan na 20 lipca 2016.
Hala sportowa[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/74/GdanskSopot_ErgoArena_20110603.jpg/220px-GdanskSopot_ErgoArena_20110603.jpg)
- Osobny artykuł:
Władze klubu zgłosiły do rozgrywek PlusLigi Ergo Arenę, mieszczącą się na placu Dwóch Miast 1. Oddana do użytku 18 sierpnia 2010 roku. W 2011 roku odbył się turniej Final Six Ligi Światowej siatkarzy. W 2013 odbyły się w hali Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Mężczyzn, w 2014 Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce, a także Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014. Zaś w 2016 Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn. Posiada widownię stałą, na której jest 7657 miejsc. Wraz z dostawianymi trybunami może pomieścić ponad 15000 widzów[5]. Obecnie jest pierwszą pod względem pojemności kibiców halą sportową w Polsce.
Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]
Etap | Data | Gospodynie | Goście | Wynik | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liga Mistrzyń 2011/2012 | |||||||
Faza grupowa | 30.11.2011 | ![]() |
![]() |
2:3 (19, 14, -14, -15, -9) | |||
6.12.2011 | ![]() |
![]() |
0:3 (-15, -19, -23) | ||||
14.12.2011 | ![]() |
![]() |
3:0 (21, 14, 20) | ||||
21.12.2011 | ![]() |
![]() |
0:3 (-21, -25, -17) | ||||
11.01.2012 | ![]() |
![]() |
3:0 (21, 16, 23) | ||||
17.01.2012 | ![]() |
![]() |
3:2 (16, -23, 22, -22, 10) | ||||
I runda play-off | 2.02.2012 | ![]() |
![]() |
3:1 (-22, 22, 20, 24) | |||
9.02.2012 | ![]() |
![]() |
3:1 (-21, 14, 20, 20); (6) | ||||
Liga Mistrzyń 2012/2013 | |||||||
Faza grupowa | 24.10.2012 | ![]() |
![]() |
3:1 (16, 24, -21, 23) | |||
30.10.2012 | ![]() |
![]() |
3:0 (24, 17, 16) | ||||
13.11.2012 | ![]() |
![]() |
0:3 (-19, -22, -25) | ||||
22.11.2012 | ![]() |
![]() |
3:1 (11, -23, 25, 21) | ||||
5.12.2012 | ![]() |
![]() |
0:3 (-15, -16, -24) | ||||
11.12.2012 | ![]() |
![]() |
3:0 (21, 18, 15) | ||||
I runda play-off | 16.01.2013 | ![]() |
![]() |
1:3 (23, -18, -15, -21) | |||
24.01.2013 | ![]() |
![]() |
3:0 (19, 23, 16) | ||||
Liga Mistrzyń 2013/2014 | |||||||
Faza grupowa | 23.10.2013 | ![]() |
![]() |
1:3 (-20, 17, 17, 23) | |||
29.10.2013 | ![]() |
![]() |
3:0 (9, 20, 17) | ||||
26.11.2013 | ![]() |
![]() |
1:3 (19, -14, -19, -18) | ||||
4.12.2013 | ![]() |
![]() |
3:0 (-22, -20, -12) | ||||
11.12.2013 | ![]() |
![]() |
0:3 (23, 14, 21) | ||||
17.12.2013 | ![]() |
![]() |
3:1 (-23, 17, 21, 20) | ||||
I runda play-off | 15.01.2014 | ![]() |
![]() |
0:3 (-21, -20, -22) | |||
21.01.2014 | ![]() |
![]() |
3:1 (16, -21, -21, -20) | ||||
Puchar CEV 2014/2015 | |||||||
1/16 | ![]() |
![]() |
3:0 (0, 0, 0) | ||||
![]() |
![]() |
0:3 (0, 0, 0) | |||||
1/8 | 11.12.2014 | ![]() |
![]() |
3:0 (13, 16, 19) | |||
18.12.2014 | ![]() |
![]() |
0:3 (16, 12, 18) | ||||
1/4 | 14.01.2015 | ![]() |
![]() |
3:1 (-20, 21, -21, -13) | |||
22.01.2015 | ![]() |
![]() |
3:0 (20, 18, 12); (6) | ||||
Runda Challenge | 03.03.2015 | ![]() |
![]() |
0:3 (15, 21, 18) | |||
10.03.2015 | ![]() |
![]() |
3:0 (14, 17, 13) | ||||
1/2 finału | 24.03.2015 | ![]() |
![]() |
3:0 (20, 22, 19) | |||
28.03.2015 | ![]() |
![]() |
2:3 (-18, -27, 26, 29, 13) | ||||
Finał | 07.04.2015 | ![]() |
![]() |
0:3 (-18, -20, -22) | |||
11.04.2015 | ![]() |
![]() |
1:3 (24, -18, 24, 22); (-10) | ||||
Liga Mistrzyń 2015/2016 | |||||||
Faza grupowa | 29.10.2015 | ![]() |
![]() |
0:3 (14, 19, 17) | |||
10.11.2015 | ![]() |
![]() |
0:3 (-17, -20, -18) | ||||
24.11.2015 | ![]() |
![]() |
3:0 (21, 21, 21) | ||||
9.12.2015 | ![]() |
![]() |
1:3 (-22, 21, 22, 21) | ||||
20.01.2016 | ![]() |
![]() |
3:0 (-20, -21, -18) | ||||
27.01.2016 | ![]() |
![]() |
3:0 (21, 22, 11) | ||||
I runda play-off | 10.02.2016 | ![]() |
![]() |
3:2 (18, -20, 19, -24, 13) | |||
24.02.2016 | ![]() |
![]() |
3:1 (-23, 16, -21, -20) |
Atom Trefl II Sopot[edytuj | edytuj kod]
Od sezonu 2013/2014 w rozgrywkach drugiej ligi występował zespół Atomu Trefla II Sopot, złożony z zawodniczek Gedanii Gdańsk, która wywalczyła awans do II ligi w sezonie 2012/2013. Obustronne porozumienie między Atomem Treflem Sopot a gdańskim klubem zakładało, że zespół złożony z zawodniczek Gedanii będzie występować pod szyldem Atom i ze sztabem treningowym sopockiego klubu. Taki układ miał pomóc w szukaniu młodych i zdolnych siatkarek. Po dwóch sezonach ze współpracy na gruncie II ligi zrezygnowano.
Atom Trefl Sopot w Młodej Lidze Kobiet[edytuj | edytuj kod]
Od sezonu 2014/2015 wszystkie kluby występujące w ORLEN Lidze zobowiązane są do wystawiania drużyn młodzieżowych w rozgrywkach Młodej Ligi Kobiet. W pierwszym sezonie MLK młode siatkarki Atomu Trefla Sopot sięgnęły po mistrzostwo kraju. W kolejnym roku przy nieco zmienionej formule, która poza runda zasadniczą obejmowała także rozgrywki w formacie Final Four, Młode Atomówki obroniły mistrzostwo kraju zwyciężając w finale z Budowlanymi Łódź w podopolskich Krapkowicach 3:1.
Sponsorzy[edytuj | edytuj kod]
Sponsorzy tytularni:
- Urząd Miasta Sopotu
- Trefl S.A.
Sponsorzy:
- Stowarzyszenie Trefl Pomorze
- Hotel Haffner
Patroni medialni:
- trójmiasto.pl
- Radio Gdańsk
Partnerzy:
- Interplastic
- LightBox
- U7
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis drużyn z poszczególnych sezonów. [dostęp 2013-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)].
- ↑ Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2021-03-10] .
- ↑ Prawie nic nie zostało z Atomu Trefla w Sopocie [online], trojmiasto.pl, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ Kapitanowie Atomu Trefla Sopot. atomtrefl.pl. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 sierpnia 2016)]. (pol.).
- ↑ Michał Tusk: Ile osób pomieści hala widowiskowa. gazeta.pl, 2009-05-04. [dostęp 2010-02-12].