Przejdź do zawartości

Wierzchucin Królewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzchucin Królewski
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Piotra i Pawła
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

bydgoski

Gmina

Koronowo

Liczba ludności (2015)

601[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

86-017[3]

Tablice rejestracyjne

CBY

SIMC

0089320

Położenie na mapie gminy Koronowo
Mapa konturowa gminy Koronowo, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wierzchucin Królewski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wierzchucin Królewski”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wierzchucin Królewski”
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wierzchucin Królewski”
Ziemia53°18′24″N 17°46′44″E/53,306667 17,778889[1]

Wierzchucin Królewski (niem. Königlich Wierzchucin, Wierkutschin, 1942-1945 Wiershütten) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Wierzchucin Królewski.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według danych Urzędu Gminy Koronowo (XII 2015 r.) miejscowość liczyła 601 mieszkańców[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawne nazwy[edytuj | edytuj kod]

Podczas okupacji administracja niemiecka kolejno zmieniła nazwę wsi na: Wierkutschin (1939-1942) i Wiershütten (1942-1945).

Kościół parafialny[edytuj | edytuj kod]

Około 1248 r. została utworzona parafia w Wierzchucinie[4].

Pierwsza wzmianka o Wierzchucinie pochodzi z 1288 roku, z akt klasztoru w Byszewie. Na początku był tu kościół drewniany zbudowany przez cystersów. W 1404 roku król Władysław II Jagiełło zapisał osadę opactwu w Byszewie i stąd prawdopodobnie pochodzi przymiotnik Królewski w nazwie miejscowości. W okresie późniejszym na miejscu drewnianej świątyni cystersi wybudowali kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła. W latach 1930-1931 ks. Bolesław Paluchowski zainicjował budowę nowego kościoła, który został konsekrowany przez prymasa Polski kard. Augusta Hlonda. W kwietniu 1940 r. ksiądz Paluchowski został aresztowany przez Niemców i wkrótce zginął śmiercią męczeńską w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest pseudobarokowy kościół parafialny pw. św.św. Apostołów Piotra i Pawła, 1929-30, nr rej.: A/1546 z 1.12.2009, o wystroju rokokowym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]