Przejdź do zawartości

Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld
Maria Luiza Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld
Ilustracja
Wiktoria, księżna Kentu
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1786
Coburg

Data i miejsce śmierci

17 marca 1861
Frogmore House, Windsor

Rodzice

Franciszek z Saksonii-Coburga-Saalfeld, Augusta Reuss-Ebersdorf

Małżeństwo

Emich Carl zu Leiningen (do 1814), Edward August Hanowerski

Dzieci

Karol Fryderyk, Anna Feodora, Aleksandryna Wiktoria

podpis
Wiktoria, księżna Kentu (F.X. Winterhalter, 1861)

Maria Luiza Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld (ur. 17 sierpnia 1786 w Coburgu; zm. 17 marca 1861 we Frogmore House, Windsor) – księżniczka Saksonii, księżna Kentu, matka brytyjskiej królowej Wiktorii.

Wiktoria urodziła się jako czwarta z pięciu córek księcia Franciszka z Saksonii-Coburga-Saalfeld i Augusty Reuss. Jej siostrą była Julia z Saksonii-Coburga-Saalfeld – wielka księżna Rosji, a bratem – Leopold I – król Belgów.

Kiedy miała 17 lat, 21 grudnia 1803 roku w Coburgu wyszła za mąż za Emicha Karola zu Leiningen, wdowca po jej ciotce, starszego od niej o 23 lata. Mieli dwoje dzieci:

Pierwszy mąż Wiktorii zmarł w 1814 roku.

W wieku trzydziestu dwóch lat, 11 lipca 1818 roku w Amorbach wyszła za mąż za księcia Kentu, Edwarda Augusta Hanowerskiego i przeniosła się do Anglii. Z tego związku urodziła się ich jedna córka:

Mąż Wiktorii zmarł niespodziewanie w styczniu 1820, zaledwie kilka dni przed swoim ojcem – królem Jerzym III. Wiktoria zmarła w wieku 74 lat i została pochowana w rodzinnym mauzoleum we Frogmore.