Wpust pryzmatyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wpust pryzmatyczny zaokrąglony pełny (typ A)

Wpust pryzmatyczny – element połączenia wpustowego, służący do połączenia piasty z wałem. To najczęściej stosowane wpusty, używane zarówno w złączach walcowych jak i stożkowych. Wykonuje się je ze stali o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie [1].

Wyróżnia się dziesięć postaci wpustów pryzmatycznych[1][2]:

  • zaokrąglone pełne (A)
  • ścięte pełne (B)
  • zaokrąglone jednootworowe (C)
  • ścięte jednootworowe (D)
  • zaokrąglone dwuotworowe (E)
  • ścięte dwuotworowe (F)
  • pełne zaokrąglone jednostronnie (AB)
  • zaokrąglone pełne wciskowe (AW)
  • zaokrąglone dwuotworowe wciskowe (EW)
  • ścięte dwuotworowe wciskowe (FW)

Normalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wymiary wpustów pryzmatycznych, jak i rowków pod nie, są zawarte m.in. w:

Według polskiej normy wpusty powinno się oznaczać poprzez podanie typu wpustu oraz wymiarów: szerokości b, wysokości h i długości l rozdzielonych znakiem x np.[1]:

WPUST PRYZMATYCZNY AW 12x8x56 PN-70/M-85005

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d PN-70/M-85005: Wpusty pryzmatyczne (pol.).
  2. Rodzaje wpustów
  3. Wymiary

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]